นอนคอยที่บางแค
เฝ้านอนคอยที่บางแค
เก็บผ้าเก็บแพรและที่นอนหมอนหมอนมุ้งมุ้ง
รับเงินเดือนจะพาเคลื่อนจากกรุง
ไปตำบักหุ่งที่บ้านนาของเรา
พับผ้าห่มขี้งาผืนเดิม
กระเป๋าใบเดิมให้มาแม่แม่แม่เรา
พี่สัญญาจะกลับอีสานบ้านเฮา
ซื้อของจนเน่าผลผลละหมากลากไม้
พี่คงมีคนปองหมาย อยู่แล้วนัดถึงไม่มา
พี่คงมีคนปองหมาย อยู่แล้วนัดจึงไม่มา
ครองคอยท่าอยู่บางแคหลายค่ำหรือไปขี่รถบั้มอยู่มอพู้นคู่ไผ
นอนฮ้องไห้บ้านอยู่บางแค เป๋าจนแปเคิงเดือนหายเงียบ
บ่มาเยี่ยมบางแคเลยพี่ คั้นแม่นขืนท่าพี่ตายแน่บ่หยัง
เมื่อไม่รักจะนัดทำไมให้น้องน้อยน้อยน้อยใจแทบจะเป็นบ้าคลั่ง
หลอกกันจริงพ่อวัยซิ่งคนดัง
หลอกกันเฮ็ดหยังมันได้หยังขึ้นมา
เฝ้านอนคอยที่บางแค มันช้ำช้ำช้ำดวงแด
รอตั้งหลายสัปดาห์ พี่นัดน้องจะกลับเลิงนกทา
หรือตายแล้วหนา จึงเงียบจ้อยหงอยเงา
พี่บอกจะมาวันเสาร์ เสาร์นี้หรือเสาร์ปีหน้า
พี่บอกจะมาวันเสาร์ เสาร์นี้หรือเสาร์ปีหน้า
หรือเสาร์ธันวา เสาร์น้อย เสาร์ใหญ่
หรือเสาร์ได๋ คือนานเรื่อยเรื่อย ตั๋วน้องบ่เซา
อ้ายขี้เต่าลืมมาแล้วบ่ แต่ตาพ้อลืมกระเป๋าขี้กาก
เสียเมื่อฮ้วมตางสิเมื่อบ้าน สิเมื่อบ้าน เอ้ยละหน่าย
