Θα ζω φτωχός στη συντροφιά σου

Βρίσκω πωσ όσο ζεισ μεσ στο σκοτάδι
Θα ζω φτωχόσ στη συντροφιά σου
Αφού μαζί σου εγώ συ κάνω
Που μεταξύ μασ κι όταν σε λέω διεφθαρμένη
Κι ο ένασ μέμφεται τον άλλο βρίζοντασ τον όθο θεομπαίχτη

Πρέπει να υποστώ κάποια θυσία
Να σε βγάλω μέσα απ' την αφάνειά σου
Πρέπει να διδαχθείσ θαυματουργία
Να την κάμεισ το επάγγελμά σου

Να βγεισ απ' την αφάνειά σου

Και να πολλά τα λόγια μου φτωχέ μου
Όταν ψάχνω εγώ για σένα
Να σου φτιάξω ένα τραγούδι

Πόσο αργά μαθαίνω ο χασομέρησ
Τισ παλιέσ χορδέσ τεντώνω
Τι καινούριο θα μου φέρεισ