Κάτω από σέλινα

Ψίθυροσ βουή του αγέρα σαϊτα
Λευκή τ' αγοριού στο γαλάζιο αιθέρα

Από τέχνεσ δεν ξέρω κάτι στίχουσ χωλούσ
Φτωχική εισφορά μα από καρδιάσ σου προσφέρω

Άστρου πιανίσιμο ακούω στο σεργιάνι
Που το χέρι παιδιού ένα κρόταλο πιάνει

Του μικρού ζαρκαδιού την πληγή έχει γιάνει
Η επωδόσ που ανεβαίνει η ουράνια οδόσ

Πνοή γλυκιά να' ρθει καλεί
Την πιο ψηλή παραβολή
Στο παιδί λέει η μάνα μελιδόνα

Ώρασ καλάσ κι ενιαυτούσ
Χρυσούσ μοσχάτο να τρυγάσ
Μαλαματένιο πλήκτρο το άσμα να οδηγάσ

Μ' ένα φανάρι τισ σκιέσ κυνηγώντασ
Εκείνοι που έπαιζαν παίζουν ακόμα

Τα λόγια ζητώντασ αλκυόνεσ στα νέφη
Που μια αγάπη παλιά από πάνω τουσ γνέφει

Κάτω από σέλινα παιδιών καλάντισμα
Η γλώσσα προπάντων αυτή θέλει σβάρνισμα

Ασήμι να δώσει στη φωνή η κελαδήστρα
Κι η μικρή μουσική μασ να τησ παίξει τα σείστρα