De kinderen branden

Gevangen in het groffe canvas
En goedkoop pigment
In muffe lucht en lelijkheid
Van burgersentiment

Ogen zonder mededogen
Die je door de kamer volgen
Stil verlangend naar de vlammen
Waarin alles wordt verzwolgen

Met betraande wangen
In rijtjeshuizen hangend
Verhuld in onschuld
En vals geduld

Vol verachting
De nacht afwachtend
Tot plotsеling
De kinderen brandеn

In spaanplaat lijsten vastgespijkerd
Smeulend sinds de jaren vijftig
Een kaars flakkert

Een gordijn wappert
Bij de gaskachel
En de schemerlamp

In oude panden
In nicotinedampen
Het vuur ontwaakt
En de kinderen branden

Een avond valt
Tussen dronkenmansgelal
Waar door de stad
De roep om water schalt
Stemmen klinken hees
De straat stinkt
Naar schroeiend vlees

Mistig grijs de ochtendstond
De smaak van zwavel in de mond
Het krijsen eindelijk verstomt
Tussen de schade en de schande
De lijken en verkoolde spanten
Waar men het bewijs terugvond
Van de kinderen die brandden