Tis Nychtes Ntynomai Paidi
Πέντε η ώρα το πρωί κι έχω μεγάλο κρίμα
Νιώθω πωσ πάντα στη ζωή μου υπήρξα μόνο θύμα
Κι έτσι αρπάζω ένα στυλό κι ανάβω ένα τσιγάρo
Κανονικά ακούω ροκ μ' απόψε θα ραπάρω
Τη μέρα κρύβομαι καλά μα είναι βαρύσ ο πόνοσ
Έχω πολλούσ να μ' αγαπούν μα πάλι νιώθω μόνοσ
Κι έτσι ζητάω διαρκώσ μια ταπεινή συγγνώμη
Που δε με σέρνουν οι καιροί κι έχω δικιά μου γνώμη
Τισ νύχτεσ πριν να κοιμηθώ ανάβω όλα τα φώτα
Και προσπαθώ να φοβηθώ όπωσ φοβόμουν πρώτα
Τισ νύχτεσ ντύνομαι παιδί που ψάχνει στο σκοτάδι
Μήπωσ μπορέσει να κρυφτεί στησ μάνασ του το χάδι
Πρέπει στο internet να μπεισ αν θέλεισ να φλερτάρεισ
Και την απάντηση που θεσ με mail θα την πάρεισ
Έχουν αλλάξει οι καιροί πεθάναν τα καμάκια
Τρώει ο άντρασ τη φακή κι η γκόμενα σουβλάκια
Γεια σου μητέρα και μπαμπά που έκανεσ το παιδί σου
Ό, τι θα ήθελεσ εσύ να ήσουν στη ζωή σου
Του έχτισεσ μία ζωή στουσ πρόποδεσ τησ θλίψησ
Πέταξε κάτω το σπαθί κι άρχισε καταχρήσεισ
Τισ νύχτεσ φαίνονται αυτοί που λένε την αλήθεια
Και το φεγγάρι θα φανεί ό,τι έχεισ μεσ στα στήθια
Τισ νύχτεσ ντύνομαι παιδί διαλέγω ένα αστέρι
Ίσωσ μπορέσει να μου πει όσα κανείσ δεν ξέρεi
Ο έλληνασ φιλοσοφεί με το φραπέ στο χέρι
Μιλά σαν να 'τανε σοφόσ μα τίποτα δεν ξέρει
Λένε πωσ μόνο οι αριστεροί μπορούν να γράψουν ποίημa
Μα αν ειν' η τέχνη αριστερή γιατί έχει τόσο χρήμα;
Θα σ' αγκαλιάσει το γυαλί αν θέλεισ να φωνάξεισ
Σε μια πορεία μπεσ και συ για βόλτα να ξεσκάσεισ
Ούτωσ ή άλλωσ θα σε πουν μονάχα ό,τι δηλώσεισ
Ίσωσ σε κάνουν και θεό το σώμα σου αν δώσεισ
Τισ νύχτεσ ντύνεσαι θεόσ και σταματάσ το χρόνο
Γίνεται ο κόσμοσ πιο απλόσ χωρίσ χαρά και πόνο
Τισ νύχτεσ μοιάζει το κερί με ήλιο π' ανατέλλει
Και το δωμάτιο μια γη που μόνο εσένα θέλει
Δεν είμαι αυτόσ που θα σου πει ποιο είναι το μονοπάτι
Μια συμβουλή ειν' ο πόνοσ μου κι άμα τη θέλεισ παρ' τη
Δεν είμαι αυτόσ που έχει βρει όλεσ τισ απαντήσεισ
Δε σώζω ανθρώπινεσ ψυχέσ ούτε και συνειδήσει
Εφτά η ώρα το πρωί τελειώνει το μελάνι
Δε μετανιώνω ούτε στιγμή για ό,τι έχω κάνει
Κι έτσι αφήνω το στυλό και το τσιγάρο σβήνω
Να μου λερώσουν τ' όνειρο κανένα δεν αφήνω
Τισ νύχτεσ ντύνεσαι θεόσ
Κανένα δεν αφήνω
Γίνεται ο κόσμοσ πιο απλόσ
Κανένα δεν αφήνω
Τισ νύχτεσ μοιάζει το κερί
Κανένα δεν αφήνω
Και το δωμάτιο μια γη
Κανένα δεν αφήνω