นางงามตู้กระจก

นํ้าตานอง
อาบสองแก้ม
สายลมแย้ม
พัดผ่านมา
นาฬิกาบอกเวลา
ดังเตือนว่าเลยเวลานอน

ทอดถอนใจ
ให้คำนึง
หวังวันหนึ่ง
ให้ผ่านไป
ร่างของเธอ
ปรนเปรอชาย
ด้วยดวงใจแหลกเหลวระบม

สังคมทรามทรามเพราะคน
ความยากจนใครทนได้
พ่อก็แก่แม่ไม่สบาย
น้องหญิงชายวัยกำลังหม่ำ

ชํ้าเพราะความที่เธอจน
นี่หรือคนสังคมรังเกียจ
ช่วยผู้ชายระบายความเครียด
สิบร้อยพันยันรัฐมนตรี

เป็นนวลนางในอ่างนํ้า
เป็นนางงามตู้กระจก
นํ้าตาตก
หัวอกเธอล้มเหลว

ใครจะรู้ใครจะเห็น
ใครจะเป็นผู้เห็นใจ
ใครจะมาคิดจริงใจ
ผ่านเลยไปไม่จริงจัง

นํ้าตานองอาบสองแก้ม
สายลมแย้มพัดผ่านมา
นาฬิกาบอกเวลา
ดังเตือนว่าเลยเวลานอน

ทอดถอนใจให้คำนึง
หวังวันหนึ่งให้ผ่านไป
เพี่อพ่อแม่เป็นอยู่สบาย
น้องหญิงชายได้เล่าเรียน

เป็นนวลนางในอ่างนํ้า
เป็นนางงามตู้กระจก
นํ้าตาตก
หัวอกเธอล้มเหลว

ใครจะรู้ใครจะเห็น
ใครจะเป็นผู้เห็นใจ
ใครจะมาคิดจริงใจ
ผ่านเลยไปไม่จริงจัง

นํ้าตานองอาบสองแก้ม
สายลมแย้มพัดผ่านมา
นาฬิกาบอกเวลา
ดังเตือนว่าเลยเวลานอน

ทอดถอนใจให้คำนึง
หวังวันหนึ่งให้ผ่านไป
เพี่อพ่อแม่เป็นอยู่สบาย
น้องหญิงชายได้เล่าเรียน

เพี่อพ่อแม่เป็นอยู่สบาย
น้องหญิงชายได้เล่าเรียน