คนเก็บฟืน
เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง
เบื้องล่างเป็นธารน้ำใส
ตัวฉันมีกาน้ำหนึ่งใบ
กับกองฟืนที่วางอยู่เรียงราย
อยู่มาปีแล้วปีเล่า
วันเก่าเก่าได้ผ่านเลยไป
คืบคลานเข้าสู่วันใหม่
ลมหายใจยังอบอุ่นในทรวง
ฉันไม่เคยคิดอื่นใด
ที่ยาวไกลเกินสุดขอบฟ้า
เราพบกันใต้ดวงตะวันรอน
ยามเธอนอน
ฉันจะกล่อมนิทรา
เราพบกันแล้วพากันก้าวไป
ไปเก็บไม้เก็บฟืนมาต้มกา
น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน
ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน
เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง
เบื้องล่างเป็นธารน้ำใส
ตัวฉันมีกาน้ำหนึ่งใบ
กับกองฟืนที่วางอยู่เรียงราย
บางคนว่าฉันเป็นคนบ้า
บางคนว่าสติไม่ค่อยดี
บางคนว่าฉันเป็นเช่นนี้
เพราะผิดหวังบางสิ่งที่ตั้งใจ
ฉันไม่เคยคิดอื่นใด
ที่ยาวไกลเกินสุดขอบฟ้า
เราพบกันใต้ดวงตะวันรอน
ยามเธอนอน
ฉันจะกล่อมนิทรา
เราพบกันแล้วพากันก้าวไป
ไปเก็บไม้เก็บฟืนมาต้มกา
น้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน
ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน
พอน้ำเดือดเรามาแบ่งกันกิน
ฟืนหมดเราช่วยกันเก็บฟืน
