Ταινίες Δρόμου Σε Πρώτες Προβολές (Tainies Dromou Se Protes Provoles)

[Intro: Mani]
(..)
11:25

[Verse 1: Μάνι]
Σε περιμένω ν' ανασάνεις μέσα από την κάπνα μου
Εγώ και το συνάφι μου, μόλις ο Ήλιος δύσει
Δεν άλλαξα ποτέ μου μα τρελαίνομαι συχνά
Στην άγονη γη που πατάμε θα 'ναι μάλλον όλα πιθανά
Θα περάσω, θα σ' επισκεφτώ κάποτε, τι με κοιτάς;
Οι σκηνές με 'μένα και με 'σένα κόπηκαν απ' το μοντάζ
Η γλώσσα μου ξυράφι, ζω με την ψυχή στο στόμα, μεταφέρω την αρρώστια
Ανάθεμα, έχω τον νου μου για την πόλη μου προσάναμα
Ονομάζομαι θάνατος ή φόβος, ανάλογα, ναι
Πέφτει καυτός ήχος στη παγωμένη πολιτεία
Μια νέα χιλιετία, όλα κρύα, στριμωγμένοι πίτα στην αμηχανία
Ώρα μηδέν, τα λάθη μας γίναν σήμα κατατεθέν κι είμαστε χρέωμα, ζαλισμένοι πάντα
Αδυνατούμε να κάνουμε πίσω γιατί ξεχάσαμε το δρόμο από τα χάπια
Όλοι μείον, σε μία μήτρα παραγωγής ηλιθίων που ονομάσαμε Ελλάδα
Μη βγάλεις άχνα, αφού φοβάσαι ακόμα και να με κοιτάς στα μάτια
Στρίβεις το πρόσωπό σου, με προσπερνάς
Οι δρόμοι μας παράλληλοι δεν είναι και φτηνά χαμογελάς
Είν' η Αθήνα σειρήνα στο κεφάλι μας, πουλάς
Αυτό που αγαπάς για να το ζήσεις
Ώσπου να γίνει καρναβάλι στις ειδήσεις
Και να το σιχαθείς από νωρίς, μη με σβήσεις
Απ' τη μνήμη σου ποτέ
Κατρακυλάω κι αφήνω λεκέ, αστυνομικέ
Το τι παίζει στο μυαλό μου τρέχα βρες είμαι το αποτέλεσμα από διαστροφές ενωμένες
Εκεί που λυγίζουν συντεταγμένες, εκεί που συνειδήσεις γυρίζουν κατεστραμμένες
Έχω δίπλα μου το πλήρωμά μου, σύντομα των στίχων μου
Ενάντια στον στίχο σου
Με στοίχημα, μέσα από συχνότητες παρεμβάλλομαι στη χώρα των θαυμάτων, μπες μέσα στη σπείρα
Μείνε κοντά μου, μείωσε στροφές και δώσε μου αναπτήρα
Δες, πίσω από 'μένα δαιμόνων φωνές, σε νυχτές θολές
Ανάγκη δε μ' έχεις όμως με θες, στις πρώτες μου προβολές
Πάρε θέση, βολέψου
Ξεσπάω, στιγμές όπου λυσσάω και σκέψου

[Verse 2: Tsaki]
Τα υπολογίσαν όλα λάθος, δε μας έπαιρνε, ξενέρωνε που ουδέποτε μιλήσαμε όπως θέλατε, το Bong
Ακρωτηριάσαμε αφήνοντας τις σκέψεις στο κενό να γράφει με τ' αριστερό
Μουντζουρώνοντας το γραπτό, μια μαύρη φυλακή τσιμέντο και νερό
Ήταν αρκετό το μόνο δώρο απ' το Θεό
Απεσταλμένοι υπό την έννοια θέλουνε να σκοτωθώ
Σ' αυτό το κόσμο τίποτα δεν είναι κυνικό
Οδός Μεσάνυχτας, στενά σκιαγραμμένα σαν παράνοια
Νεκροταφεία, παιδική χαρά, κάμποσα ανάμεικτα
Παιδιά δίχως φωνές
Να με κοιτάν κατάματα, κι άναμεσα στα μπάσταρδα τηλεοπτικές κεραίες
Να μεταδίδουν άριστα πολιτικές ιδέες
Μια σαπίλα καλυμμένη από μουνιά και ορχιδέες
Βρήκα τον κώδικα μέσα από σύμβολα και όπως λες
Η Γη έχει πεθάνει κάπου 12 φορές
Μη με μπερδεύεις, τη ψυχολογία του Joker, δεν τη ξέρεις
Εμπιστεύεσαι τους γύρω σου μα πίσω σου δε βλέπεις
Υπό το μηδέν, καρέ-καρέ μια λήψη για τον Μο
Ταινίες δρόμου, πρώτες προβολές, '08

[Verse 3: Styl Mo]
Παραμυθιάζεστε με εύκολα λόγια, σε μέρες δύσκολες να κινηθείτε δεν μπορείτε γιατί πιόνια μείνατε
Ο,τι απέμεινε σας το πήρανε και δε χαρίζουνε
Στο τέλος μένετε μόνοι σας, δεκτή η συγγνώμη σας; Ποτέ
Σ' ένα κόσμο που σιγά-σιγά μολύνεται, ένιωσε την απάτη
Δε σταματά το τρίτο μου μάτι
Προετοιμασμένο για χτυπήματα πισώπλατα
Παγωμένα όλα, κρύα η πολιτεία
Σ'ενα χάρτη που όλοι κρύβονται δίχως αμφιβολία
Πίσω απ' το δάχτυλό τους, ανθρώποι γύρω μου με προσωπεία
Το δικό τους συμφέρον και δοναστεία
Εγώ ευθεία, σ' ένα χάος που ο διπλανός σου δίνει μία
Σ' ένα κράτος με νταβά την αστυνομία
Κωλοδάχτυλο, Bong Da City άσυλο
Και κουκουλοφόρους, εδώ ζήσαμε όρους

[Verse 4: Inka]
Χρώματα πρόσωπα, μουντό τοπίο σαν να είσαι σε νεκροταφείο
Η ατμόσφαιρα στον στίχο, αναλύω
Σαν θηρίο ό,τι γράφω
Κι ας με πάρει στον πάτο, μαζί της να πεθάνω, δε με παίρνει από κάτω
Ολονυκτίας πάτημα
Καθώς πέφτεις στ' ανάσκελα σαν μάστιγα
Εκεί που είμαι δε με φτάνεις, τζάμπα χτυπάς, ακόμα ζω κι ακόμα να ανασάνεις
Οι λέξεις μου σαν μπούμερανγκ τρέχουν κι εσύ τα χάνεις
Άντε στο διάολο
Μιλώ πάντα με διάλογο
Στα μάτια των ανθρώπων να κοιτώ, βγάλε με λάθος
Μα μη μπερδεύεις τη λογική με το πάθος
Σαν άξονας γυρνώ γύρω από το μυαλό σου και χλευάζοντας είμαι μεσάζοντας στόχος
Κόκκινο Χ το Bong για κάθε στόκο
Μονάχη μες στο κόλπο, τα μάτια μου ματώνουν γιατί πια δε νιώθω πόνο
Σταμάτα να μου σπαταλάς τον χρόνο

[Intro: Mani]
(..)
11:25

[Verse 1: Mani]
I'm waiting for you to breathe through my soot
Me and my gang, when the sun goes down
I've never changed but I often go mad
In the barren land we tread, I guess anything's possible
I'll drop by, I'll visit you sometime, why are you looking at me?
The scenes with me and you were cut from the editing room
My tongue is a razor, I live with my soul in my mouth, I carry the disease
Damn it, I've got my eye on my town, Tinder
I'm called death or fear, depеnding, yes
There's a hot sound in thе frozen state
A new millennium, all cold, crammed pie in the bafflement
Zero hour, our mistakes have become our trademark and we're in debt, dizzy always
We're unable to turn back because we've forgotten the way from the pills
All minus, in a matrix of idiots we call Greece
Don't make a sound if you're afraid to even look me in the eye
You turn your face, you pass me by
Our paths are not parallel and you smile cheaply
Athens is a siren in our heads, you sell
What you love to live
Until it's a carnival on the news
And you'll be sick of it early, so don't turn me off
From your memory ever
I'm going down and leaving a stain, officer
What's going on in my mind Run and find out I'm the result of perversions united
Where co-ordinates bend, where consciences spin, where consciences turn, destroyed
I've got my crew by my side, soon to be my lyrics
Against your verse
I bet, through frequencies I'm interfering in the wonderland, get in the spiral
Stay close to me, slow down and give me a lighter
Behold, behind me, the voices of demons, in the dark of the night
You need me not, but you want me, in my first projections
Take a seat, make yourself comfortable
I break out in moments of rapture and think

[Verse 2: Tsaki]
They miscalculated everything, didn't get it right, it's annoying that we never talked the way you wanted, Bong
We crippled ourselves, leaving thoughts in a vacuum, writing with our left hand
Scribbling the writing, a black prison of cement and water
Was the only gift from God enough
Sent in the sense of wanting to kill me
In this world nothing is cynical
Midnight Street, narrowly outlined like paranoia
Cemeteries, playgrounds, a few assorted
Children without voices
Staring me in the face, and among the bastards, TV antennas
Broadcasting excellent political ideas
A rottenness covered with cunts and orchids
I found the code through symbols and as you say
The earth has died about 12 times
Don't get me wrong, you don't know the psychology of the Joker
You trust the people around you, but you can't see behind you
Below zero, frame by frame, a shot of Moe
Street movies, first screenings, '08

[Verse 3: Styl Mo]
You are deceived with easy words, in days of trouble you can't move because you are pawns
What's left of you has been taken and not given away
In the end you're left alone, do you accept your apology? Never
In a world that's slowly becoming infected, he felt the deception
I can't stop my third eye
Prepared for backstabbing
Frozen everything, cold the state
On a map where everyone hides without a doubt
Behind their finger, people around me in masks
Their own self-interest and treachery
I straight, in a chaos where the next man gives you a
In a state with a police force
Fucking finger, Bong Da City asylum
And hooded men, here we lived on terms

[Verse 4: Inka]
Coloured faces, dull landscape like you're in a graveyard
The atmosphere in the verse, I analyze
Like a beast what I write
And even if she takes me to the bottom, I'll die with her, she won't take me down
I can't take it
As you fall on your back like a plague
You can't reach me where I'm at, you hit for nothing, I'm still alive and you can still breathe
My words are like a boomerang and you're losing it
Go to hell
I always speak with dialogue
In people's eyes to look into, get me wrong
But don't confuse logic with passion
Like a pivot I spin around your head and taunt you and I'm a target for mockery
Red X is the bong for every putty
Only one in the vagina, my eyes bleed because I no longer feel pain
Stop wasting my time