Έντεκα Εικοσιπέντε (Enteka Eikosipente)

[Verse 1: Tsaki, Mani]
Ξαπλωμένος στο κρεβάτι αφήνω το σώμα μου χαλαρό για να μουδιάσει
Βελόνες κατά μήκος προκαλούν μυικές συσπάσεις
Με σκοπό να προκαλώ το πνεύμα μου στο να αποδράσει
Εκεί που η λογική τελειώνει ξεκινούν άλλες διαστάσεις
Βρισκόμενος σε μία, παράλογη ηρεμία
Αφήνω το σώμα με το δωμάτιο εν αρμονία
Μην καταλάβουν οι ψυχές γιατί γι' αυτές είναι σαννα ζουν 2 φορές εις βάρος μου κι εγώ καμία
Όταν σου δίνεται ευκαιρία
Τα χέρια ως τις άκρες είναι κρύα, δεν το νιώθεις όμως σίγουρα κάθε σου αρτηρία
Είναι κι η μόνη μαρτυρία ότι είσαι απών στην ουτοπία
Χαμένος σε μηδενικά πίσω από κάθε φαντασία (yaw, yaw, yaw)
Όταν το σώμα σου πάνω απ’ το αληθινό αιωρείται

[Verse 2: Μάνι]
Και δε σ’ ακούει κανείς!
Ό,τι αγάπησες σιχάθηκες τώρα που όλα γυρίζουν
Ακόμα και οι δικοί σου δεν σε προσεγγίζουν
Της πόλης το στόμα ανοιχτό, όσοι νομίζουν και δεν είναι σίγουροι γι αυτά που λένε το γνωρίζουν
Όσοι φοβούνται να μιλήσουν θυμούνται κάθε κακή τους ανάμνηση μόνο
Ως αποτέλεσμα το κεφάλι τους σκύβουν και με κοιτάνε παράξενα
Φαίνομαι αλλόκοτος ανάμεσα στο πλήθος τους γιατί κοιτώ κατάματα, το
Τοποθετώ-θετώ το πυροδοτώ και μετά πετώ, αφήνω εγκαύματα!
Μέρος της πόλης που κοιμάται τα χαράματα, ζωντανεύει τη νύχτα
Είναι η χώρα των θαυμάτων η Αθήνα, για κοίτα, για κοίτα

[Verse 3: Styl Mo]
Μέσα στα μάτια, ναι, μέσα στα μάτια
Όσο ανεβαίνω του πόνου τα σκαλοπάτια
Δεν είδα ποτέ μου φάτσα κομπλέ, μονάχα κάποια ύπουλα
Κι ο χρόνος να κάνει πισωγυρίσματα
Ύποπτα βήματα να πλησιάζουνε δίπλα σ' εμέ
Μη με σκέφτεσαι γρήγορα πράξε, όπου και να ‘σαι ψάξε με
Οι δρόμοι μας χωρίζουνε κάπου και καλά να ‘σαι, και καλά να ‘σαι
Πληγές γεμίσανε τον κόσμο, η πόλη ναρκωμένη μένει μέχρι κι ο άνθρωπος σου θα στη φέρει κάποτε, να με θυμάσαι, ναι, να το θυμάσαι
Βλέπει το τρίτο μάτι, όλοι μιλούν μέχρι ν’ αντέξουν αφού θελήσανε μαζί μου να μπλέξουν, σκάρτοι, ρουφιάνοι, πούλο από τον κράχτη
Bong Da City, αγκάθι, αγκάθι

[Verse 4: Inka]
Πάνω στο χέρι μου το μικρόφωνο σου μετατρέπεται σε στάχτη
Αναμετάδοση απ’ άκρη σ’ άκρη
Κινούμενος στόχος μέσα στον χάρτη για τον καθένα που νομίζει πως κράζει, δεν υπάρχει λόγος
Τα χέρια μου σταυρώνω γιατί αν τα ανοίξω θα μυρίσει πόνος, όλος
Όλος ο κόσμος όλος είναι μόνος
Αδιάσπαστος για τα προβλήματα μας είναι ο χρόνος κι αν τολμήσεις να βρεθείς μπροστά μου είναι γιατί θα ‘σαι κληρονόμος
Της μουσικής σκηνής ο μετρονόμος είμαι για πολλούς MC's
Ο λόγος που δεν κοιμούνται τα βράδια είμαστε εμείς
Και κοίταξε να το πεις
Πως σας έχω όλες ένα τετράστιχο εξ επαφής

[Verse 5: Ε.Π.]
Κι επειδή, μ' ένα δάκρυ άκρη δεν ψάχνω να βρω, οπλίζω, επαναφορά, το ύφος μου αποκρουστικό
Κρουστικό, κρούει συναγερμό, ανοίγει το έδαφος στα δυό
Και καταπίνει ανεξέλεγκτα τον όχλο, τον κάθε στόχο, τον κάθε φόβο
Μέσα στις φλέβες μου καυτό κυλάει και ρωτάνε αν το ‘χω, στήνετε κώλο
Βλέπεις τους έδωσα αυτόν τον ρόλο
Να 'ναι πρωταγωνιστές στην παράσταση που τους έχω όλους σόλο
Μολονότι δεν κατέχουνε τον ήχο, τον στίχο, ανάσα
Οι ίδιοι ποζεράδες με την ίδια μάσκα

[Verse 6: Κακοήθης]
Κι έχω τους δαίμονες, ακόμη παρέα
Κι άσχημα νέα γιατί έκρυψε την τόσο όμορφη θέα
Τελευταία ακούς μηνύματα δίχως αποστολέα
Σ’ όσους ύψωσαν πάνω απ’ την πόλη τη μαύρη σημαία
Είναι φορές, ειλικρινά, που δεν έχω καμιά ιδέα στο γιατί
Να σκοτώσω αυτό που ονόμασες γιορτή
Είναι στιγμή να πουν αλήθεια τα στόματά τους, τα πτώματά τους
Γυρνάνε μα δε θα βρεις ποτέ τα αποτυπώματα τους
Σε λεπτή γραμμή σωστού και λάθους τ’ ασκώ
Σ’ αυτήν την πόλη την αγάπη εγκλωβίσανε σε μπετό
Γι' αυτό πετώ, γι' αυτό αφήνω εσένα να φιλάς σταυρό
Κρατάω μονάχα τον δικό μου αδερφό, καρδιά, μη σβήνεις

[Verse 1: Tsaki, Mani]
Lying on the bed I let my body loose to go numb
Needles along cause muscle contractions
In order to cause my spirit to escape
Where logic ends other dimensions begin
Finding myself in an absurd calm
I leave the body and the room in harmony
Don't let the souls understand why it is for them to live twice at my expense and I none
When you get a chance
Your hands are cold to the tips, but you don't feel it in every artery
It's the only evidеnce that you're absent in utopia
Lost in zеros behind every fantasy (yaw, yaw, yaw)
When your body hovers above the real

[Verse 2: Mani]
And nobody listens to you!
Everything you loved you're sick of now that it's all turning
Even your people won't reach you
The city's mouth is open, those who think and aren't sure of what they say know it
Those who are afraid to speak only remember every bad memory
As a result they bow their heads and look at me strangely
I seem strange among their crowd For I look them in the eye, the eyes
I place-place I set it off and then I fly, I leave burns!
Part of the city that sleeps at dawn, comes alive at night
It's the wonderland of Athens, look, look, look

[Verse 3: Styl Mo]
Into the eyes, yes, into the eyes
As I climb the stairs of pain
I've never seen a face I've never seen a face I've never seen a face I've never seen a face I've never seen a face I've never seen a face
And time to turn back
Suspicious footsteps approaching beside me
Don't think of me, think of me, think of me, think of me, think of me
Our paths part somewhere and good riddance and good riddance
Wounds have filled the world, the city remains numb until your man will bring it to you, remember me, yes, remember
He sees the third eye, they all talk till they can't stand it since they want to get in trouble with me, scoundrels, snitches, snitches, and the barker's f*****
Bong Da City, thorn, thorn, thorn

[Verse 4: Inka]
On my hand your microphone turns to ashes
Transmission from end to end
Moving target on the map for anyone who thinks he's squawking, there's no reason
My hands are crossed because if I open them I'll smell pain, all of it
The whole world is all alone
Unbroken for our troubles is time and if you dare to stand before me it's because you'll be an heir
I'm the metronome of the music scene I'm the metronome of many MC's
The reason they don't sleep at night is because of us
And look at you saying it
That I've got you all a four-letter word

[Verse 5: E.P.]
And because, with a tear I do not seek to find an end, I arm, I reset, my style repulsive
"Shocking, sounding the alarm, splitting the ground in two
And it swallows up the mob, every target, every fear
In my veins it's hot and they ask if I've got it, get your asses in gear
You see, I gave them this role
To star in the show I've got them all solo
Though they don't own the sound, the lyrics, the breath
The same poseurs in the same mask

[Verse 6: Kako]
And I've got the demons still in company
And bad news because he hid such a beautiful view
Lately you've been hearing messages without a sender
To those who raised the black flag over the city
There are times, frankly, when I have no idea why
To kill what you called a celebration
It's time for their mouths to speak the truth, their corpses to speak the truth
They turn around but you'll never find their fingerprints
On a fine line of right and wrong I'm exercising
In this city, love is encased in concrete
That's why I fly, that's why I let you kiss a cross
I hold only my own brother, heart, don't fade away