ความฝันกับจักรวาล
เหมือนเป็นดั่งคุกสีคราม
กลางท้องฟ้าที่มืดมิด
คล้ายโดนตัดสินว่าผิด
จะต้องมีโทษทัณฑ์
ไกลกี่ล้าน
แสงปี
สุดเขตแดน
กักขัง
แล้วใครเล่าที่สร้างมัน
เพียงแค่คิดก็หวาดกลัว
ฮู้
เหมือนมีชีวิตเล่นตาม
บทจากฟ้ากำหนดไว้
ร่างกายเหี่ยวเฉาร่วงโรย
เจ็บจนมีน้ำตา
วนเวียนไร้สิ้นสุด
เวียนวนความ
ปวดร้าว
แล้วใครเล่าเขียนเรื่องราว
เพียงแค่คิดก็นึกกลัว
แต่อย่างน้อย
ใครคนนั้นก็ยังคงเหลือไว้ซึ่งความฝัน
อาจยังเมตตา
หัวใจ
อ่อนล้า
ภาพความฝันเหมือนดั่งหยาดฝน
ชะโลมดวงใจ
ให้ก้าว
ต่อไป
หากโลกใบนี้
มืดมน
แค่ไหน
ค่ำคืน
ยังมีแสงดาว
ล้านความสับสนวุ่นวาย
เหตุและผลให้เรียนรู้
ชั่วดีแค่ไหนเฝ้าดู
กฎแห่งกรรมสอนใจ
มีสวรรค์ (ฮ้าอาฮา)
เฝ้ารอ
ไฟนรก (ฮ้าอาฮา)
แผดเผา
แล้วใครจะเลือกให้เรา (ฮ้าอาฮา)
ใจเรานั้นต้องเลือกเอง (ฮ้าอา ฮาฮ้าอา)
บอกกับฟ้า
หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิตให้มีความหมาย
โปรดยังเมตตา
ให้ดาว
พร่างพราย
ส่องนำทางชีวิตเมื่อยามทุกข์ทนเดียวดาย
ให้มี
ความหมาย
หากหนึ่งชีวิต
มืดมน
แค่ไหน
ค่ำคืน
ยังมีความฝัน
โอ
ชีวิตมืดหม่น โฮ้ (นา น้านา นานานา นานา น้านานา นานานา นานา นาน้านา นานานา)
ให้ทุกค่ำคืน (นา น้านา นานานา นานา น้านานา)
มีความฝัน (นานานา นานา นาน้านา นานานา)
ยังมีฝัน
บอกกับฟ้า
หนึ่งคนนี้จะใช้ชีวิตให้มีความหมาย
โปรดยังเมตตา
ให้ดาว
พร่างพราย
ส่องนำทางชีวิตเมื่อยามสิ้นลมหายใจ
หนทาง
ต่อไป
ในจักรวาลมืดมน
เพียงขอ
แค่ฝัน
ถ้าฉัน
ไม่อาจหลุด
พ้น
ทุกคืนในคุกสีคราม
เพียงความฝันก็สุขใจ
