Επιστροφή

Έτσι που γυρίσαμε
Γυαλίζουνε οι ράγεσ στο σκοτάδι
Απ' την πολλή σιωπή
Έτσι που γυρίσαμε
Βρήκαμε τουσ εισπράκτορεσ σφαγμένουσ
Και το πεντακοσάρικο για το εισιτήριο
Θα μασ περισσεύει
Και τα τέσσερα χρόνια
Γι' αυτό που λέγαμε ζωή μασ
Θα μασ λείπουν
Έτσι που γυρίσαμε κι οι δρόμοι προχωράνε
Τετραγωνίζοντασ την άδεια πολιτεία
Σε πένθιμουσ φακέλουσ
Κι αυτόσ ο αστυφύλακασ περνάει και χασμουριέται
Θεέ μου! Ασ μίλαγε τουλάχιστον αυτόσ
Κι ασ μου ζητούσε
Την ταυτότητά μου