Προδοσία

Αν βρει το δρόμο σου βροχή
Θα ‘ναι το δικό μου δάκρυ
Κι αν θα σε βρει η συννεφιά
Θα ‘ναι η δική μου η καρδιά
Που δε θα έχει άκρη

Αν βρεισ στην στράτα σου μπροστά
Μια βέρα πετάμενη
Θα τη θρηνεί ο στεναγμόσ
Και θα την κλαίει ο καημόσ
Γιατί είναι προδομένη

Αν βρεισ στο διάβα που περνάσ
Μια μαύρη νυχτερίδα
Θα ‘ναι η αγάπη μασ νεκρή
Αυτή που σκότωσεσ εσύ
Και μια καμένη ελπίδα