Φύλλο φύλλο ξεφυλλίζω
Κάποιοι άγγελοι θλιμμένοι που 'ναι μεσ στισ εκκλησιέσ
Όλοι τουσ ζωγραφισμένοι με καημούσ και με σιωπέσ
Κρύβουν στα χιτώνιά τουσ τα χρυσάφια των βυθών
Κι όλο λεν τα πάτερμά τουσ στα παλάτια των φτωχών
Φύλλο φύλλο ξεφυλλίζω τα χαρτιά τησ μοναξιάσ
Κι όλο σου καταλογίζω όλ' αυτά που σπαταλάσ
Τα φτερά και τα χρυσάφια δυστυχώσ και τα σκορπάσ
Και αλλού κοιμάσαι βράδυ και αλλού πρωί ξυπνάσ
Κάποιοι άγγελοι τησ νύχτασ με φτερούγεσ ανοιχτέσ
Τρέχουν όταν τουσ φωνάξουν οι γονατιστέσ ψυχέσ
Έτσι ήρθεσ ένα βράδυ για να παρηγορηθώ
Κι έδωσεσ τ' ανθόνερά σου μεσ στη δίψα μου να πιω
Φύλλο φύλλο ξεφυλλίζω τα χαρτιά τησ μοναξιάσ
Κι όλο σου καταλογίζω όλ' αυτά που σπαταλάσ
Τα φτερά και τα χρυσάφια δυστυχώσ και τα σκορπάσ
Και αλλού κοιμάσαι βράδυ και αλλού πρωί ξυπνάσ
