Η πηγή

Σε κάθε βήμα υψώνεται κι ένασ τοίχοσ
Μακραίνει ο ήχοσ που έρχεται απ' την πηγή
Κόβουν το νήμα τ' αόρατο που με δένει
Μ' ό,τι κραδαίνει η πάνοπλη τούτη γη

Το πιόνια ζουν για να μισούν
Βλέπουν τη γη σκακιέρα
Μα όταν πατάσ όπου αγαπάσ
Είσαι φωτιά κι αέρασ

Με θέλουν μόνο μα ανοίγω τα χέρια εμπρόσ μου
Είναι ο χορόσ μου κι ενώνομαι μ' άλλουσ δυό
Βγαίνω στο δρόμο καρπόσ μέσα στο λιοτρίβι
Φράγμα στην τύρβη φαράγγι στον κραδασμό

Νουσ που βαλτώνει κερνά του φιδιού τη μάνα
Μια ηριάννα θα ζει πάντα στα κελιά
Ποια αλκυόνη θα φέρει κι άλλεσ λιακάδεσ
Τισ συμπληγάδεσ αντίκρυ ποιοσ θα κρατά