อย่าหลงบางกอก
น้องนางบ้านนา
เจ้าจากเคหาสู่ฟ้าบางกอก
น้องเอ๋ยพี่จะขอบอก
อย่าหลงบางกอก
จนลืมบ้านนา
น้องอย่าปล่อยใจ
อย่าไปหลงเชื่อวาจา
เพียงแต่ที่เขาพูดว่า
จะรักแก้วตาไม่ขอรักใคร
ขอจงไตร่ตรอง
อย่าด่วนลำพองโอ้น้องคิดบ้าง
ถึงเขาเอาใจทุกอย่าง
หากหลงเพ้อคลั่งเจ้าจะเสียหาย
เขาอาจพูดดี
เพื่อที่ให้เจ้าตายใจ
โปรดจำคำของพี่ไว้
แล้วเจ้าจะไม่เสียคน
น้องเอยบางกอกไม่เหมือนบ้านนา
บางคนร้อยเล่ห์มารยา
ไม่เหมือนทุ่งนาไพรสณฑ์
เจ้าต้องเจียมจิต
ต้องคอยคิดระวังตน
พลาดแล้วไม่แคล้วหมองหม่น
เป็นสาวเพียงหน ระวังให้ดี
คิดคืนบ้านนาเรื่องการศึกษาเสร็จแล้วรีบกลับ
น้องเอ๋ยบอกให้พี่ทราบ
จะรับเจ้ากลับบ้านนาถิ่นนี้
แม้นจะห่วงใย
พี่ได้แต่ทุกข์ทวี
จากบ้านไปนานหลายปี
กลับเถิดคนดีพ่อแม่เฝ้าคอย
คิดคืนบ้านนาเรื่องการศึกษาเสร็จแล้วรีบกลับ
น้องเอ๋ยบอกให้พี่ทราบ
จะรับเจ้ากลับบ้านนาถิ่นนี้
แม้นจะห่วงใย
พี่ได้แต่ทุกข์ทวี
จากบ้านไปนานหลายปี
กลับเถิดคนดีพ่อแม่เฝ้าคอย
