เมียจ๋า
โอ้อนาถวาสนา
ถึงเวลาคราระทม
แม่เจ้าหนูช่างหูเบา
เชื่อคำเขาจึงขื่นขม
ตัดเยื่อใยให้พี่ตรม
ว่าทับถมเกินความจริง
น้องโกรธไยไล่ผัวจาก
ให้ผัวตกยาก โอ้น้องหญิง
มาลืมอกแอบที่เคยแนบอกอิง
ต่างไฟผิงในเชิงกราน
พี่ลืมไม่ลงอีตรงตื่นนอน
กาแฟมาก่อนไข่ซ้อนใส่จาน
น้ำล้างหน้าทั้งยาสีฟัน
น้ำหอมน้ำมันเจ้าจัดเอาใจ
จะไปทำงานจากบ้านตอนเช้า
เจ้าขัดรองเท้าเป็นเงาใส
เสื้อผ้าเรียบกริบน่าหยิบสวมใส่
งามวิไลชวนให้มอง
กลับบ้านค่ำอาบน้ำอาบท่า
เจ้าจัดข้าวปลามาสำรอง
แม่เปิดตู้โชว์ยกโหลยาดอง
ตักให้ลองคลายกังวล
พี่ชอบผักน้องรักเจ้ารู้
ผักบุ้งถั่วพูจิ้มเต้าเจี้ยวหลน
อิ่มหมีพีมันกันสองคน
ชื่นกมลแสนสำราญ
กล่อมลูกไปให้ลูกหลับ
ร้องเพลงขับวิเวกหวาน
กระท่อมทองกวาวเพลงเก่ามานาน
บัวตูมบัวบานให้ลูกนอน
พอลูกหลับขยับจูบลูก
แล้วนอนบนฟูกเคียงสมร
อิ่มเอมใจไม่อนาทร
พี่มาเดือดร้อนเพราะคนปากคัน
ปากยาวจริงยิ่งกว่าปากกา
เข้าตำราน่าขบขัน
เห็นเรามีทุกข์แล้วเขาคงสุขใจกัน
ไม่ช้าสวรรค์คงลงอาญา
พระจงช่วยสาปให้บาปสิ้นที
ให้น้องปราณีรีบกลับเคหา
นี่ผัวร่อนเร่แสนเวทนา
จากเมียมาน้ำตานอง
กินไม่ได้นอนไม่หลับ
กระส่ายกระสับอกกลัดหนอง
นี่ผัวทุกข์ตรอมผอมเป็นกอง
อย่าให้ต้องตรอมใจตาย
