Ballada o Jasiu i Małgosi
Jeszcze rosną tam
Gdzie wiatr posiał
Dołem błądzi Jaś i Małgosia
Górą wiatr będzie wiał
Aż do jesieni
Czas by uczesać lasu gęsty cień
Wtedy las się rozanieli
Stary las zbyt czarny w bieli
Śnieg jak młodej panny tren
Opadnie aby znów
Mogły wracać do swych starych gniazd
Spłoszone słowa
Słodki dom z piernika
Ukryty w lesie słów
W starych dziuplach magnificat
Dla żółtych dziobów stu
Duży Jaś i Małgosia mają już prawdziwy dom
W którym noca śnią
Sny podróżnika
Śnieg jak młodej panny tren
Opadnie aby znów
Mogły wracać do swych starych gniazd
Spłoszone słowa
Śnieg jak młodej panny tren
Opadnie aby znów
Mogły wracać do swych starych gniazd
Spłoszone słowa
Śnieg jak młodej panny tren
Opadnie aby znów
Mogły wracać do swych starych gniazd
Spłoszone słowa
