Oraio Mathima Sta Hamena Paidia

Ωραία παιδιά κατάχαμα κυλάει
Το πιο ωραίο ρόδο απ' το στεφάνι σασ
Αδράξτε κάθε τι που προσπερνάει
Μα αν σε βιτρίνα εμπρόσ βρεθεί η χάρη σασ
Ή σε γκισέ φυλάξτε το τομάρι σασ
Θυμάστε κόλε ντε καγιέ τον λέγανε
Το άσυλο εμπιστεύτηκε ναι σαν κι εσάσ
Σημάδεψε ο μπάτσοσ και τον ξέκανε
Θυμάστε κόλε ντε καγιέ τον λέγανε

Παιχνίδι ειν' η ζωή μα όχι για ψιλά
Χάνεται η ψυχή κι ίσωσ το σώμα
Αν χάσετε δεν έχει θέση εκεί ψηλά
Ποιο μπαρ θα σε δεχτεί αν είσαι λιώμα;
Μα κι αν κερδίσετε θα 'ναι μια ακόμα
Γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο
Για μια μονάχα νύχτα σασ το λέω μα
Για τόσα λίγα κρίμα τέτοιο ενέχυρο
Γυναίκα που λαμπάδιασε σαν άχυρο

Καθένασ ασ μ' ακούσει και συμπέρασμα
Θα βγάλει πωσ απλέσ αλήθειεσ λέω
Χειμώνα καλοκαίρι είναι το κέρασμα
Καλόδεχτο και το κορίτσι ωραίο
Και λάμπει σαν το νόμισμα το νέο
Που ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται
Μα εγώ σιγά το λέω σαν να φταίω
Η ήρα απ' το στάρι δε χωρίζεται
Ανεμομάζωμα είναι και σκορπίζεται