Sen Üzülme
Mert Tünay
Gecenin tam üçünde
Ellemin ter içinde
Sensiz uyandým
Telefonum çalmamýþ hala
Baktým çirkin resmine
bir kahve koydum kendime
Biraz üþüdüm de
Sorun bendeydi galiba Sen üzülme.
Her þeyi sen bilirdin
Biliyorum, delirdin ama
Dönmek istersen bana
Bir kez daha düþün, sonra
Bakma artýk resmime
Bir kahve koyda kendine
Biraz düþün sende
Hata kimdeydi acaba Sen hiç üzülme
Yok anladým
Senden hayýr yok, geç kalmadým
Sen varken
Yanýmdayken de ben zaten yanlýzmýþým
