อยู่มานาน

อยู่มานานสุขทุกข์มากมายก็หลายหน
เปลี่ยนไปตามวิถีข้างกายกับหลายหลายผู้คน
กับรักที่เธอได้ให้ไว้รักที่เธอได้ทำร้าย
รักที่เธอไม่มีหัวใจ
ความคิดข้างในก็สับสน
ไม่พบไม่เจอกับผู้คนกับใครหลายคน

เคยเซ็งกับงานเคยมีกะใจที่ทำทั่วไปก็มีอยู่หลายที
เดินนำเดินตามก็สั่งกันมาบัญชากันไป
ทำไมไม่ตายกันสักที

ชีวิตก็มีอยู่แค่นั้น
ฉันก็มีอยู่แค่นั้น
วันวันก็ทำตามแรงที่ฉันมี
ก็ล้มและลงอยู่ตรงนั้น
จะซ้ำก็โดนอยู่ทุกวันเท่านั้น

อ่อนโยนเหมือนแสงสีเทาที่สายตา
หากเธอได้มองและลองหยุดดู
คงมีใครรู้หมายความ
อ่อนโยนเหมือนแสงสีเทาที่สายตา
หากเธอได้มองและลองหยุดดู
คงมีใครรู้หมายความ

อ่อนโยนเหมือนแสงสีเทาที่สายตา
หากเธอได้มองและลองหยุดดู
คงมีใครรู้หมายความ
อ่อนโยนเหมือนแสงสีเทาที่สายตา
หากเธอได้มองและลองหยุดดู
คงมีใครรู้หมายความ