Kamer 501
Op kamer 501
Ligt een jongen alleen
Moederziel alleen
Met z’n verdriet
Wat duurt de tijd toch lang
Als je niet buiten kan
En je maar heel zelden iemand ziet
En het is vandaag juist zo’n heerlijk weer
In de zonneschijn moet het zalig zijn
Iedereen op straat lacht en praat met iedereen
En hij ligt alleen op kamer 501
Hij denkt dagenlang
Aan dat ongeval
En schrikt er nog van wakker
Iedere nacht
Hij was even verstrooid
Werd omver gegooid
En hier in het ziekenhuis gebracht
En het is vandaag juist zo’n heerlijk weer
In de zonneschijn moet het zalig zijn
Iedereen op straat lacht en praat met iedereen
En hij ligt alleen op kamer 501
Tussen drie en vier komt z’n meisje hier
Dan is hij voor een uurtje weer tevree
Dan gaat de tijd te snel
Veel te vlug luidt de bel
Dan gaat ze buiten en hij mag niet mee
En het is vandaag juist zo’n heerlijk weer
In de zonneschijn moet het zalig zijn
Iedereen op straat lacht en praat met iedereen
En hij ligt alleen op kamer 501
En het is vandaag juist zo’n heerlijk weer
In de zonneschijn moet het zalig zijn
Maar weldra kan hij komen en gaan als iedereen
Dan zegt hij vaarwel aan kamer 501
