Το παράπονο του ξενιτεμένου

Σαν απόκληροσ γυρίζω
Στην κακούργα ξενιτιά
Περιπλανώμενοσ δυστυχισμένοσ
Μακριά απ' τησ μάνασ μου την αγκαλιά

Κλαίνε τα πουλιά για αέρα
Και τα δέντρα για νερό
Κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα
Που έχω χρόνια για να σε ειδώ

Πάρε χάρε την ψυχή μου
Ησυχία για να βρω
Αφού το θέλησε η μαύρη μοίρα
Μεσ τη ζωή μου να μη χαρώ