Nie mów nic

Przychodzą takie chwile
Gdy masz wszystkiego dość
Najlepiej wtedy nie mów nic nie mów nic nie mów

Przychodzą takie chwile
Gdy w tobie pęka coś
Najlepiej wtedy nie mów nic nie mów nic nie mów

Bo tak naprawde to nie wiem
Miedzy bogiem a niebem co bedzie z nami
Wciąż otuleni błękitem między nocą a świtem
Jesteśmy sami

Bo tak naprawde to nie wiem
Miedzy bogiem a niebem co bedzie z nami
Wciąż otuleni błękitem między nocą a świtem
Jesteśmy sami

Odejdź to moja odpowiedź
Byś mogła zapomnieć
Wymazać z pamieci moje imię
Odejdź to moja odpowiedź
I wreszcie mi dowiedź
Że to tylko dzięki mojej winie

Są czasem takie słowa
Które sprawiają ból
Najlepiej wtedy nie mów nic nie mów nic nie mów

I gdy mi pęka głowa
Ty w oczy sypiesz sól
Najpeiej wtedy nie mów nic nie mów nic nie mów

Bo tak naprawde to nie wiem
Miedzy bogiem a niebem co bedzie z nami
Wciąż otuleni błękitem między nocą a świtem
Jesteśmy sami

Bo tak naprawde to nie wiem
Miedzy bogiem a niebem co bedzie z nami
Wciąż otuleni błękitem między nocą a świtem
Jesteśmy sami

Odejdź to wszystko co ci powiem
Odejdź to wszystko co ci

Odejdź to moja odpowiedź
Byś mogła zapomnieć
Wymazać z pamieci moje imię
Odejdź to moja odpowiedź
I wreszcie mi dowiedź
Że to tylko dzięki mojej winie