ขอไม่จำ

กี่ครั้งที่รักแล้วมันต้องเจ็บ
กี่ครั้งที่น้ำตามันยังไหล
บาดแผลเหล่านั้นยังอยู่ในใจ
แต่แล้วทำไมยังโหยหา

ก็คำคำนี้มันเกินจะต้านทาน
จะต้องร้าวต้องทรมานสักแค่ไหน
ก็ยังยืนยัน จะรักให้ได้

ต่อให้ตรงนั้นคือไฟ ฉันจะไปห้ามยังไง
ก็จะไปอีกสักที ให้มันรู้ว่าครั้งหนึ่ง
ได้รัก ได้ลองอย่างใจหวัง
ขอไม่จำที่เจอ ขอมีเพียงแต่เธอ
ที่ตรงไหนถ้ามีเธออยู่
ฉันก็พร้อมจะเรียนรู้และรับมัน

อ้า
ย้า

ก็คำคำนี้มันเกินจะต้านทาน
จะต้องร้าวต้องทรมานสักแค่ไหน
ก็ยังยืนยัน จะรักให้ได้

ต่อให้ตรงนั้นคือไฟ ฉันจะไปห้ามยังไง
ก็จะไปอีกสักที ให้มันรู้ว่าครั้งหนึ่ง
ได้รัก ได้ลองอย่างใจหวัง
ขอไม่จำที่เจอ ขอมีเพียงแต่เธอ
ที่ตรงไหนถ้ามีเธออยู่
ฉันก็พร้อมจะเรียนรู้

หากตรงนั้นคือไฟ ฉันจะไปห้ามยังไง
ก็จะไปอีกสักที ให้มันรู้ว่าครั้งหนึ่ง
ขอไม่จำที่เจอ ขอมีเพียงแต่เธอ
ที่ตรงไหนถ้ามีเธออยู่
ฉันก็พร้อมจะเรียนรู้และรับมัน โวโว้