Protoxronia

Γεννηθηκες Πρωτοχρονια ησουν πολυ μικρη ωστε να καταλαβεις τι σημαινει λυπη η χαρα και ζεστασια
Γιακαποιουςοταν φερνουνε εναπαιδι στον κοσμο ειναι ευτυχια γιαολους βαρος που δεν θελουν καν
Ετσι εσυ ετυχες στη δευτερηπεριπτωσημικρηκαι ανημπορη πληρωνειςκαθε επιπτωση
Δεν πηγεςσπιτι εμεινες στο νοσοκομειο
Μετα οι γονεις σε στειλανε σε ορφανοτροφειο
Λιγους μηνες μετα ησουν τυχερη βρεθηκε μια οικογενεια για να σε παρει απο κει
Αν καταλαβαινες θα ενιωθες μεσα σου ενα σκιρτημα γιατι απο σημερα το σπιτι σου δεν θα ειναι το ιδρυμα
Ετσι βρηκες μια στεγη και μια οικογενεια μα ησουν ατυχη διοτι στη συνεχεια η καινουργια σου μητερα πριν γινεις ενα χρονων απο διπλα σου ειναι απων θα σε κοιτα απ' τον ουρανο
Μικρη μου σε εσωσε η παιδικη αθωοτητα
Ενα χρονο εν ζωη στην πιο σκληρη πραγματικοτητα
Μα ειχες ενα νεο Πατερα στο πλευρο σου που θα εκανε τα παντα για καλο σου συνεχιζουμε
Απο θετος πατερας εγινε κανονικος σε αγαπουσε οσο τιποτα στον κοσμο για τρια χρονια ητανε διπλα σου συνεχως μα η βιοπαλη δυστυχως εσπερνε εμποδια εμπρος του
Ελεγε πως θα μεγαλωσω τη μικρη μου
Πως θα τα βγαλω περα μεσα στη ζωη μου
Πολλοι με αυτο που εκανε δεν θα τον νιωσουν
Σε πηγε σε ενα μερος που ειχες παει μα δεν θυμωσουν
Στα τεσσερα λοιπον ξανα στο ορφανοτροφειο βρεθηκες με ακομα δεν ενιωσες πως απετυχες
Ακομα δεν ειδες μπροστα σου το μαρτυριο γιατι καθε μερα υπηρχε ενα σιγουρο επισκεπτηριο
Ηταν ο πατερας καθε μερα στο πλευρο σου 5-6 χρονων αρχισες να βλεπεις εμπρος σου
Ειχες τον μπαμπα μες στην καρδια και στο μυαλο σου δεν σε ξεχασε σε εβαλε στο ιδρυμα για το καλο σου
Αρχιζεις να καταλαβαινεις ανθρωπακο
Δεν επελεξες εσυ να γεννηθεις καπου στον πατο
Οι κανονικοι οι γονεις σου ειναι αφαντοι κι εκει μαθαινεις απο τον μπαμπα σου ενα μαντατο
Μια μερα οπως καθε μερα σε επισκεφθηκε και το μαντατο ειναι οτι ξαναπαντρευτηκε
Εσενα αυτο ομως δεν σε εκανα να γελασεις φοβοσουν μετα απο αυτο ο μπαμπας θα σε ξεχασει
Αυτο ηταν ψεμα ομως εκεινος δεν φευγει ακομα ερχεται εκει για να σε βλεπει
Περναν τα χρονια ακομα καθε μερα εκει
Κι εσυ οσο μεγαλωνεις γινεσαι μοναχικη
Δεν σου αρεσε η εικονα της ζωης σου μα μικρο παιδι συνεχιζες να χτιζεις τη ζωη σου
Με λιγα ατομα καμια κουβεντα ανταλλαζες μα στην πορεια εκανες καποιες φιλιες αθανατες
Εφτασες 12 ακομα μοναχικη
Δεν ανοιγοσουν ηθελες να ξεφυγεις για το καλο σου
Στα 14 απο το ιδρυμα βγαινεις και δισταζεις γιατι εξω δεν ξερεις τι να περιμενεις
Ζεις με τον μπαμπα και την καινουργια του γυναικα και πηγαινεις συνεχως στο ιδρυμα για να δεις τους φιλους σου
Θελοντας και μη η ζωη σου ηταν εκει μεσα
Μπορει να ησουνα εξω με τους φιλους δεν αφηνεις πισω σου
Ενιωθες τοσο αβολα στον κοσμο εξω ελεγες απο μεσα σου με το καιρο θα αντεξω
Μα η ζωη δε λεει να σου χαμογελασει γιατι θα γινει κατι απο την καρδια σου θα σπασει
Ειναι γεγονος οτι ο πατερας σου πεθαινει και μοναχη αναρωτιεσαι τι συμβαινει
Μονη να κλαις να λες "γιατι σε μενα θεε μου
Γιατι οσο υπαρχω τιποτα καλα να μην πηγαινει"
Και καπου εκει ενας νεος Γολγοθας αρχιζει η εφηβεια σου ηταν μοναξια και θλιψη
Πλεον δεν υπαρχει ο μπαμπας να σε στηριζει πηγε να βρει τη μανα πουαπο ψηλα σε φροντιζει
Η απωλεια του πατερα σε πονεσε οσο τιποτα
Εφυγε αλλος ενας που ηθελε το καλο σου
Ολοι σου φεροντουσαν υποπτα σκεψεις που σταζαν πονο μες στο ημερολογιο σου
Ενιωθες οτι δεν σε θελουν εψαχνες Αγαπη σε ψευτικες αγκαλιες
Αγκαλιες που υπαρχουν απο τυπικοτητα και μονο οσο θυμασαι το εγω σου ζεις μια ζωη που δεν θες
Δεν μπορεις να κανεις κατι συμβιβαζεσαι
Δεν φανταζοσουν ετσι τη ζωη κουραζεσαι
Αλλες εποχες στη γειτονια διαφορα λεγαν γυρνουσες μοναχη στο δρομο και σε κοροιδευαν
Οτι κι αν ζουσες σε αυτην την κωλοζωη εισαι μαχητρια δεν το εβαλες κατω ουτε στιγμη
Περναν τα χρονια πολεμουσες τοσο ασχημα συμβαντα
Στα 18 ερωτευεσαι παντρευεσαι εναν αντρα
Που συμπληρωσε αυτο το κενο που τοσα χρονια ειχες
Υπαρχει αγαπη και χαρα σου εδωσε ελπιδες
Τωρα εχεις καποιον στο δυσκολο να πηγαινεις
Επιτελους μικρη μου τα καταφερνεις
Περναν τα χρονια και Ολα μοιαζουν ομαλα
Ασυνηθιστο για σενα που πανε ολα καλα
Επικινδυνα καλα διοτι μεχρι τα 23 φερατε στον κοσμο με τον αντρα σου δυο παιδια
Δεκα χρονια μετα ολα τα κακα ηταν περασμενα καπου στα 33 εφερες στον κοσμο εμενα
Ειναι χρεος μου να γραψω για τη ζωη σου γιατι εισαι το μεγαλυτερο παραδειγμα για μενα