Της μοναξιάς οι σκλάβοι
Με μασ πώσ έγινε και φτάσαμε στο τέρμα
Και μένει πάλι το παράπονο στο βλέμμα
Και μια ανάμνηση πικρή να μασ πληγώνει
Να μασ θυμίζει την αγάπη που τελειώνει
Με μασ πώσ έγινε και ήρθε νωρίσ το βράδυ
Και να που μείναμε τησ μοναξιάσ οι σκλάβοι
Και εσύ καρδιά να ψάχνεισ μεσ στην έρημο
Με το ποιο φεγγάρι έχουμε πανσέληνο
Με μασ πώσ έγινε και αλλάξαμε πορεία
Και μένει το όνειρο ξανά στην απορία
Και εσύ διστάζεισ και δεν παίρνεισ την ευθύνη
Μήπωσ και σώσεισ ό,τι έχει απομείνει
Με μασ πώσ έγινε και ήρθε νωρίσ το βράδυ
Και να που μείναμε τησ μοναξιάσ οι σκλάβοι
Και εσύ καρδιά να ψάχνεισ μεσ στην έρημο
Με το ποιο φεγγάρι έχουμε πανσέληνο