Αυτό

Αυτό που μέσα μου ψάχνει κοιτάσματα
Αυτό που μέσα μου χτίζει κελιά
Αυτό που γλιστρά σαν φίδι και χάνεται
Αυτό που κλέβει απ' τουσ θεούσ τη φωτιά

Αυτό που αφήνεται σαν φύλλο στον άνεμο
Αυτό που βουλιάζει βαρύ σαν οργή
Αυτό που δροσίζεται απ' την αύρα του σύμπαντοσ
Που κοιμάται σαν γέροσ και ξυπνάει σαν παιδί

Αυτό που ματώνει τη μύτη του παίζοντασ
Αυτό που σαν σκόνη αιωρείται στο φωσ
Αυτό που διαλέγει τισ μέρεσ που θα 'ρθουνε
Που την ίδια ώρα είναι φίλοσ κι εχθρόσ

Αυτό που γεννήθηκε πριν χρόνια αμνημόνευτα
Αυτό που σκιάζει του νου τισ αυλέσ
Αυτό που γίνεται στάχυα την άνοιξη
Και το χειμώνα άδειεσ χελιδονοφωλιέσ

Αυτό που μιλά και μιλιά δεν ακούγεται
Αυτό που σωπαίνει και μου παίρνει τ' αυτιά
Αυτό που γλυκά το ταϊζω παινέματα
Που τα βάζει στη γλώσσα του και τα φτύνει μετά

Αυτό που με ξέρει σαν κάλπικο νόμισμα
Αυτό που δεν ξέρω να περιγράψω σωστά
Αυτό που δεν ξέρεισ εσύ που μ' αγάπησεσ
Αυτό μου ζητάει να τραγουδήσω ξανά