o mood'um kalmadı

Gider onlar hep, gidenler ah bi kalamıyolar
Düşsün yoluma yolun bir neden aramıyosan
Bekleyip sustuğum deyip dile yaralıyosa
Neyleyim tuttuğum dilek işe yaramıyosa

Yaşar belki bu beden, bana verse bi neden
Bi karara yönelemem, ne kalamam ne gidemem

Ağladı, yüreğim ağladı
Güvendiğimi duydun; yıktın bütün dağları
Kalmaya bir sebebim var mı ? Baktım, yok hayır !
E ben de durmadım ve çektim gittim dağ bayır !

Komayım hergün hep, napayım ?
Ben fırsat vermedim çok istediniz kovmayı
Anlayamayacaksanız bari hiç sormayın
Güneşle tutulması artık hayli zor ayın

O mood’um kalmadı, belki de sana geç kalışımı çok erken anlattım
Bunun bi sonrası yok derken atlattım, gayrı yeter oldu kendime zor sabrım
Yarım umudum ya sabır, hep kaldım geride ve ileriye zor baktım
Gayrı kal desem de git diyo saplantım, onurun sofrasında şerefi aldattın yazık

Bu evde bi sen, bi ben, bir de kendim
Kendimi sen uğruna kaç kez yendim
Şu holde saatlerce ağlamıştık, dün gibi
Suçsuz olan bendim, bi de sen yeter derdin

Yine de kurşun adres sorarsa sen benimkini ver
Hergün farklı mezardayım, seninki mi dert ?
İnanamıyorum hala, benim mi bu yere düşen gurur ?
İkiye böldüğün kalbimden benim payıma düşen bu mu ?

Bu sana yana yana sarfettiğim his
Ben senin hiç dokunmadan darp ettiğindim
Eğer birgün berbat bi şarkı çıkarsa elimden
Bilki o gün unutmuş ve vazgeçmişimdir

Yokluğun bin parçaya böldü beni
Hasretin tuttu anılar dövdü beni
Birileri şu halimi gördü gelip
Sadece sustum, ve birimiz öldü dedim