วันที่บ่มีอ้าย

ฟ้าเอ๋ยมีไว้เฮ็ดหยัง
ถ้าอ้ายบ่นั่งเบิ่งดาวนำกัน
บ่มีกะได้ปากซอยตรงนั้น
หากอ้ายลืมวัน
เคยเทียวร่วมทาง

มีไว้เฮ็ดหยังถนน
หากอ้ายบ่สนมาเดินเคียงข้าง
เมื่ออ้ายเลือกคนผู้มาทีหลัง
โลกนี้ทุกอย่าง
เหมือนสิ้นความหมาย

หากบ่มีอ้ายคือเก่า
ใจเหงาก็เริ่มไหวหวั่น
ชีวิตขาดคนร่วมฝัน
สิ้นแรงใจ

ฮักอ้ายเพียงนี้ยังทิ้งลง
น้องคงฮักใครอีกบ่ได้
ตราบที่ทุกลมหายใจ
คึดฮอดแต่อ้ายนั้น

โลกคงเหงานับจากวันนี้
ในเมื่อบ่มีอ้ายเคียงข้างกัน
คงเดียวดายหมดไฟสิ้นฝัน
เพราะว่าใจนั้น
ฮักใครบ่ได้อีกเลย

หากบ่มีอ้ายคือเก่า
ใจเหงาก็เริ่มไหวหวั่น
ชีวิตขาดคนร่วมฝันสิ้นแรงใจ

ฮักอ้ายเพียงนี้
ยังทิ้งลง
น้องคงฮักใครอีกบ่ได้
ตราบที่ทุกลมหายใจ
คึดฮอดแต่อ้ายนั้น
ตราบที่ทุกลมหายใจ
คึดฮอดแต่อ้ายนั้น