ถึงดังยังห่วงแม่

วันจากบ้านมา
มีเพียงเสื้อผ้าเก่าเก่าจวนทิ้ง
หิ้วกระเป๋าใบเก่ารุ่งริ่ง
ทั้งเดินทั้งวิ่งมาชานชาลา

คุณแม่มาส่ง
เกือบเที่ยงตรงพร้อมด้วยน้ำตา
ใจไม่อยากจะลา
ไม่อยากจะลาบ้านเกิดเมืองนอน

มีเสียงเป็นทุน
ที่พอช่วยหนุนให้ชื่อเรืองรอง
ถ้าหากได้เป็นนักร้อง
จะไม่ผยองจำคำแม่สอน

จะตัดเสื้อใหม่
สีสดใสเข้ากับไฟนีออน
ขับขานเพลงใหม่เว้าวอน
ก้มกราบแฟนตอนรับพวงมาลัย

อยากให้แม่เห็น
ตอนลูกเด่นบนเวที
รับมาลัยจากไมตรี
น้ำตาไหลปรี่ร้องไห้

แฟนแฟนปรบมือ
พร้อมกับถือมาลัย
เขาบอกว่าเสียงร้องได้
ถูกอกถูกใจแฟนแฟนเหลือเกิน

ฝันเป็นความจริง
แต่ใจไม่ลืมบ้านนา
ถึงวันที่ปรารถนา
ได้เป็นดาราคนสรรเสริญ

อยากเอาเสื้อใหม่
พร้อมมาลัยไปอวดแม่เหลือเกิน
กล้าบอกใครใครไม่เก้อเขิน
มาจากทางเดินเด็กท้องทุ่งนา

ฝันเป็นความจริง
แต่ใจไม่ลืมบ้านนา
ถึงวันที่ปรารถนา
ได้เป็นดาราคนสรรเสริญ

อยากเอาเสื้อใหม่
พร้อมมาลัยไปอวดแม่เหลือเกิน
กล้าบอกใครใครไม่เก้อเขิน
มาจากทางเดินเด็กท้องทุ่งนา