นั่งงอนที่โรงงาน

อ้ายบอกว่าฮักเป็นหยังคือเฮ็ดจั่งซั่น
ให้สาวโรงงานต้องเสียน้ำตาจนได้
บ่สมแท้น้อคนไว้ใจ
เจอคนสวยสวยก็ลาไกล
ตำบักหุ่งก็เลิกซื้อมาฝากให้
หยูกยาเคยถึงเวลาที่น้องเป็นไข้
วันนี้ความห่วงใยเอาไปฝากใครเล่าน้อ

เว้าหยอกซื่อซื่อบ่ถือบ่เคืองอ้ายดอก
ผู้สาวบ้านนอกฮักใครฮักจริงฮู้บ่
แม้ว่าหมดหวังก็ยังรอ
เผื่ออ้ายจะหวนคืนมาง้อ
เบอร์คนบ่งามยามนี้อ้ายลบแล้วบ้อ
หากคนสวยสวยเขาทำอ้ายน้ำตาคลอ
คิดเห็นไผบ่พ้อน้องยินดีให้ปรึกษา

นั่งงอนอยู่หน้าโรงงาน
เพื่อนเพื่อนเดินผ่านก็บ่มีแฮงเว้าจา
กินก๋วยเตี๋ยวก็คิดเห็นแต่ใบหน้า
กินน้ำอัดลมก็ขมในคอขึ้นมา
คึดฮอดแฮงแฮงทุกครา
น้ำตาก็ย้อยลงใจ

บ่ายวันเสาร์อ้ายควงไผน้อเดินห้าง
คึดฮอดความหลังแล้วอดใจแป้วบ่ได้
ฮอดวันสงกรานต์
บ่มีใคร
กลับบ้านด้วยกันเป็นเพื่อนใจ

งานสู้บ่ถอยความฮักมีแต่แพ้พ่าย
เป็นสาวโรงงานน้องนี้ก็มีหัวใจ
ฮอดมื้อเสียอ้ายไป
หัวใจก็เฝ้าฮำฮอน

นั่งงอนอยู่หน้าโรงงาน
เพื่อนเพื่อนเดินผ่านก็บ่มีแฮงเว้าจา
กินก๋วยเตี๋ยวก็คิดเห็นแต่ใบหน้า
กินน้ำอัดลมก็ขมในคอขึ้นมา
คึดฮอดแฮงแฮงทุกครา
น้ำตาก็ย้อยลงใจ

บ่ายวันเสาร์อ้ายควงไผน้อเดินห้าง
คึดฮอดความหลังแล้วอดใจแป้วบ่ได้
ฮอดวันสงกรานต์
บ่มีใคร
กลับบ้านด้วยกันเป็นเพื่อนใจ

งานสู้บ่ถอยความฮักมีแต่แพ้พ่าย
เป็นสาวโรงงานน้องนี้ก็มีหัวใจ
ฮอดมื้อเสียอ้ายไป
หัวใจก็เฝ้าฮำฮอน