ลูกสาวที่ราบสูง
ภูพานยังสูงเหยียดยาวขึ้งนึ่ง
ภูกระดึงลมยังพัดตึ้งบ่เซา
พระธาตุพนมยังกางร่มธรรมคุ้มเกล้า
พิณแคนยังห่าวปลุกเร้าแรงใจลูกหลาน
คนที่ราบสูงอยู่ต่ำโดนย่ำมานาน
แต่ใจสูงเพียงภูพานกล่อมดวงมาลย์ด้วยเสียงเพลงลำ
ปลิวแวงแวงคือดอกสะแบงโดนลมแล้งผ่าน
ลูกสาวแผ่นดินอีสานซัดเซไกลบ้านซอกหางานทำ
ต้นทุนบ่สูงเหนือใครสู้ไหวด้วยหัวใจงาม
สนิทสนมกับความต้อยต่ำ
ฟังหมอลำปลอบช้ำยามหม่น
ทน ทน ทน ท่องเป็นคาถากลืนผ่าหัวใจ
กราบขอพรพ่อพระใส
พระธาตุพนมข่มทุกข์กังวล
ปู่ศรีสุทโธเสริมแรงพ่อใหญ่อินทร์แปงเติมทน
สนุกสนานกับการดิ้นรนสมกับเป็นคนแห่งโขง ชี มูล
กราบพ่อพระใส กราบหัวใจแผ่นดินอีสาน
นมัสการพระธาตุพนมฮ่มบุญคูนค้ำ
กราบพระเจ้าใหญ่อินทร์แปงฮู่งเฮืองเมืองดอกบัวงาม
ยามใด๋ที่ลูกโอ่ลำให้มีตั้งแต่คนฮักคนแพง
กราบเทพเทวาสิบหกชั้นฟ้าสิบห้าชั้นดิน
ไหว้ปู่นาคินทร์ศรีสุทโธฮ่มโพธิ์ฮ่มแฮง
ขอพรแต้มปากให้มีผู้คนฮักยามออกแสดง
หากโขง ชี มูลบ่แห้งแรงใจอย่าได้เสื่อมสูญ
ดอกหญ้าเปื้อนโคลนต้นเก่า
ดอกหญ้าล่ะเปื้อนโคลนต้นเก่า
ลูกสาวจากที่ราบสูง
หอบหัวใจลูกทุ่งจากดินแดนเสียงแคนดอกคูน
ความจนสอนวิชาเข้มแข็ง
ความแห้งแล้งฝึกย่ำทางสายฝุ่น
อยากได้ฮักงามงามค้ำจุน
สิได้มีบุญก้าวผ่านความล้า
ยามมีน้ำตาสิได้มีแรงพอ
โอ่ย เด๋นอ เด้น้อ
ยามใจท้ออยากขอแรงใจแนยามใจท้อ
ขอแรงใจน้องพี่สาวอีสานผู้นี่สิเต็มที่สู่ยาม
เปิดเพลงลำค้ำจุนแรงใจ
หนักเพียงใดได้มีแรงพอ
ฝันใดยังรอให้ทำได้
ฝันใดยังรอสมหวังเด้อ
