ให้ใจอย่าให้เจ็บ
ฝากใจเหงาเหงา
ใส่กระเป๋าของความฮักอ้าย
ขอพื้นที่ใจ
ให้ผู้สาวบ้านไกลพิงพัก
เชื่อใจอ้าย
จึงกล้าไว้ใจความรัก
ขอเปลี่ยนจากคนรู้จัก
มาเป็นคนเติมแรงฝัน
ดูแลใจกัน
เหนื่อยจากงานมีกันชิดใกล้
สายตาห่วงใย
คอยคุ้มภัยให้ใจเรานั้น
แต่ใจจนจน
ไผน้อสิฮักได้นาน
ถ้อยคำจากความไหวหวั่น
จึงยังย้ำอ้อนใจอ้าย
ถ้าน้องให้ใจ
ขออ้ายอย่าทำให้เจ็บ
โปรดช่วยเก็บ
รักเราในที่ปลอดภัย
อย่ารับใครอื่นปน
เด้อ อย่าให้คนแบ่งใจ
นานแสนนานเท่าใด
อ้ายอย่าทำให้ฮักนี้
มีน้ำตา
ฝากใจเหงาเหงา
ใส่กระเป๋าของความฮักอ้าย
ช่วยเป็นแสงไฟ
ส่องนำใจก้าวผ่านความล้า
จะสุขจะเหงาบนเส้นทางสองเราบ่ว่า
ในเมืองผู้คนแปลกหน้า
ขอสบตาฮักที่จริงใจ
ถ้าน้องให้ใจ
ขออ้ายอย่าทำให้เจ็บ
โปรดช่วยเก็บ
รักเราในที่ปลอดภัย
อย่ารับใครอื่นปน
เด้อ อย่าให้คนแบ่งใจ
นานแสนนานเท่าใด
อ้ายอย่าทำให้ฮักนี้
มีน้ำตา
ฝากใจเหงาเหงา
ใส่กระเป๋าของความฮักอ้าย
ช่วยเป็นแสงไฟ
ส่องนำใจก้าวผ่านความล้า
จะสุขจะเหงาบนเส้นทางสองเราบ่ว่า
ในเมืองผู้คนแปลกหน้า
ขอสบตา
ฮักที่จริงใจ
