ดอกหญ้าในป่าปูน
หัวใจติดดิน
สวมกางเกงยีนส์เก่าเก่า
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าเก้า
กอดกระเป๋าใบเดียวติดกาย
กราบลาแม่พ่อ
หลังจากเรียนจบมอปลาย
ลาทุ่งดอกคูณไสว
มาอาศัยชายคาป่าปูน
เอาแรงเป็นทุน
สู้งานเงินเดือนต่ำต่ำ
เก็บเงินเข้าเรียนภาคค่ำ
ก่อความหวังบนทางเปื้อนฝุ่น
สังคมเมืองใหญ่
ขาดแคลนน้ำใจเจือจุน
ใช้ความอดทนเติมทุน
ให้ยืนสู้ไหวทุกวัน
อยู่เมืองสวรรค์
แต่เป็นคนชั้นติดดิน
เป็นผู้รับใช้จนชิน
หูได้ยินแต่คำสั่งงาน
แต่ยังยิ้มได้
เพราะใจเหมือนดอกหญ้าบาน
ถึงอยู่ในที่ต่ำชั้น
แต่ก็บานได้ทุกเวลา
หัวใจติดดิน
สวมกางเกงยีนส์เก่าเก่า
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าเก้า
แต่ใจสาวบ่ด้อยราคา
หวังไว้วันหนึ่ง
เรียนจบชั้นที่เฝ้ารอมา
จะสวมมงกุฎดอกหญ้า
ถ่ายรูปปริญญาหวนมาบ้านเรา
หัวใจติดดิน
สวมกางเกงยีนส์เก่าเก่า
ใส่เสื้อตัวร้อยเก้าเก้า
แต่ใจสาวบ่ด้อยราคา
หวังไว้วันหนึ่ง
เรียนจบชั้นที่เฝ้ารอมา
จะสวมมงกุฎดอกหญ้า
ถ่ายรูปปริญญาหวนมาบ้านเรา
