Epilog

Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię twoje
Bądź wola twoja
Niechże mi się stanie według słowa twego
Każdy niechciany dotyk jego, każdy krok naprzód mimo płaczu mego
Bądź wola twoja za każdym razem kiedy postanowiłeś to powtórzyć
I odpuść nam nasze winy
Odpuść mi moje winy
To, że go skusiłam moją dziecinną buzią
To, że zasnęłam, bo wypiłam za dużo
To, że nie miałam ochoty, a przecież oni muszą
Przecież oni muszą
A ja obiecuję, odpuszczę wszystkim moim winowajcom
Tylko proszę nie wódź już ich na pokuszenie
Tylko proszę już nie wódź ich na pokuszenie i zbaw nas ode złego
Zbaw nas ode złego
Amen

Słyszę śpiew ptaków i płynącą wodę
Wyryłam serce w drzеwie, moje imię oraz twoje
Jеśli stanę się bogata będę mogła wybrać sobie
Kogo chcę za męża i nie zostanę na lodzie
Ciepła kąpiel w wannie z ukochanym o zachodzie
Nigdy więcej sama
Chcę być na zawsze przy tobie
Wiem, że delikatność poddania każdą moc pokonać może
Słyszę twoje kroki, skrzypiącą podłogę
Czuję twój zapach
Robisz zdjęcia analogiem
Czerwonym markerem zaznaczasz na moim czole wielki znak "X"
Cieszysz się udanym łowem
Skradam się na kolanach, a ty rozpinasz rozporek
Zacierasz granice dragami i alkoholem
Czerwone płomienie obierają jak owoce mnie ze skóry
Abym była czysta tobie

Nosimy wszyscy w sercach klątwę Babilonu

Jak, jak mam się nie bać gdy taki jest świat?
Jak, jak mam spać w ciemności gdy mam już ten ślad?
Jak, jak mam ci zaufać mimo tylu zdrad?
Jak, jak możesz być dobry mimo tylu wad?
Ja nie chcę już żyć
Nie chcę pamiętać
Przestań mnie nękać
Wieczna udręka
Moje serce pęka
Strach zwycięża
Wszystkiego się boję, tobie to zawdzięczam
Nie zdajesz se sprawy, że masz mnie za więźnia
Nie zdajesz se sprawy, że już wymiękłam
Nie zdajesz se sprawy, że już zdechłam