Mia Poli Panta Ekei
Filippos Grapsas, Christos Nikolopoulos
Και πώς με θέλεις
εγώ είμαι μόνο ονειροπόλος και τεμπέλης
που με τους ψίθυρους της νύχτας για ορχήστρα
βρίσκω λημέρι στη δικιά μου πολεμίστρα
κι η πόλη κάτω ακούραστη
σε αναμμένη πίστα
Μια πόλη πάντα εκεί
αφίσσα ονειρική
με κίτρινες ευθείες και τετράγωνα
με κόκκινες σειρήνες και μεγάφωνα
καθώς φοράει στους ώμους της
τη νύχτα πουκαμίσα
από άβυσσο, αστροφεγγιά και πίσσα
Και πώς με θέλεις
μη βάζεις στοίχημα πως σίγουρα με ξέρεις
που ανηφορίζω στα δικά μου βουναλάκια
να συναντήσω τα παλιά μου φεγγαράκια
κι η πόλη κάτω έρωτας
σε πρόχειρα στιχάκια
Μια πόλη πάντα εκεί
αφίσσα ονειρική
με κίτρινες ευθείες και τετράγωνα
με κόκκινες σειρήνες και μεγάφωνα
καθώς φοράει στους ώμους της
τη νύχτα πουκαμίσα
από άβυσσο, αστροφεγγιά και πίσσα
