Mia Nihta Stin Omonia

Ανέβηκα στον τρίτο από τη σκάλα
Σκεφτόμουν τα μικρά που είναι μεγάλα
Το αύριο στο θα που έχει μείνει
Και που βολεύεται με ότι απομείνει

Παράθυρο εγώ κι ο έξω κόσμοσ
Χιλιάδεσ να περνούν και να 'μαι μόνοσ
Το αύριο να σκαλώνει στο συρτάρι
Και να μπερδεύεται στο γκρίζο το κουβάρι

Κι ανοίγοντασ την πόρτα στην ελπίδα την είδα

Μια νύχτα στην ομόνοια να γυρίζει
Ελπίδα στην ελπίδα να χαρίζει
Να λέει σ 'αγαπώ στο περιθώριο
Φιλιά να στέλνει στην παραμεθόριο

Κατέβηκα στον τρίτο από τη σκάλα
Σκεφτόμουν τα μικρά που είναι μεγάλα
Το αύριο στο θα που έχει μείνει
Και που βολεύτηκε με ότι έχει γίνει

Μια νύχτα στην ομόνοια να γυρίζει
Ελπίδα στην ελπίδα να χαρίζει
Να λέει σ 'αγαπώ στο περιθώριο
Φιλιά να στέλνει στην παραμεθόριο