Valkuil

De eerste dag dat ik jou zag
De mooie waterval van woorden
De stilte van de langste nacht
Het punt waar wij elkaar verloren

En toch elkaar niet laten gaan
De pijn proberen te vermijden
En niet meer zeggen wat je denkt
Niet meer in de spiegel kijken

Bang voor onze eigen ogen
Bang dat waar we in geloven
Al lang niet meer bestaat
Dus doorgaan met de maskerade

En met elkaar onszelf verraden
Tot alles ondergaat
Weten dat het al voorbij is
En het einde toch ontkennen

Doen alsof we onderweg zijn
Op een reis zonder bestemming
Doen alsof we blijven drijven
Met het water aan de lippen

Dromen van een open ruimte
En tegelijk elkaar verstikken
Bang voor onze eigen ogen
Bang dat waar we in geloven

Al lang niet meer bestaat
Dus doorgaan met de maskerade
En met elkaar onszelf verraden
Tot alles ondergaat

Maar je houdt elkaar nog vast
Omdat je bang bent voor alleen
Je zegt er is niets aan de hand
Terwijl je niet meer weet waarheen

En je schildert je verlangen
Maar de kleuren worden grijzer
En alles wat je nog kunt doen
Is doorgaan tot het bittere einde