Viastiko Pouli Tou Notou

Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Χίλια σύννεφα κλαίνε
Δεν είσαι εδώ

Τον άδειο κόσμο
Κοιτάζω έξω
Όσο πίσω κι αν τρέξω
Δε θα σε βρω

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του νότου
Δε μπορούσεσ να πετάξεισ
Δε μπορούσεσ να ξεχάσεισ

Σ' ένα άδειο σπίτι
Σαν παραμύθι
Έχτισεσ στην καρδιά μου
Ζεστή φωλιά
Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια
Τα νικάει η συνήθεια η λησμονιά

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του νότου
Δε μπορούσεσ να πετάξεισ
Δε μπορούσεσ να ξεχάσεισ

Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Όλα μοιάζουν να λένε
Δεν είσαι εδώ

Καπνόσ και σκόνη
Δεν ανασαίνω
Να το τέλοσ γραμμένο πια τι ζητώ

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του νότου
Δε μπορούσεσ να πετάξεισ
Δε μπορούσεσ να ξεχάσεισ