1%

ฉันคิดถึงเธอจนไม่รู้ว่าฉันต้องทำอย่างไร
เมื่อความเป็นจริงมันบังคับให้ฉันไม่อาจโทรไป
ทำได้แค่เขียนเพลง
เพื่อปลอบให้ตัวเองทนไหว
เขียนยากอยู่นิดนึง
ต้องคอยมาตัดคำว่าคิดถึงเธอออกไป

ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอนั้นจะคิดเหมือนกันบ้างไหม
ถ้าฉันไม่ร้องเป็นเพลงนี้คงไม่มีวันถามออกไป
ถ้อยคำเป็นล้านคำ
ข้างใน
อยากให้เธอรู้ตัว
แต่ก็กลัวเธอจะหนีไป
ไม่ไหว

ที่เธอรับที่เธอได้รู้ที่เธอได้เห็น
มันแค่หนึ่งเปอร์เซนต์ที่มาจากใจฉัน (อา)
เพราะที่เหลือมันคือความรักที่มากกว่าเพื่อนกัน
ไม่มีวันที่จะบอกไป
ขอ (อา)
แค่เราได้คุยกันอย่างนี้ (อา)
ให้เก้าสิบเก้าส่วนความรักที่มี (อา)
ปล่อยให้ฉันกลืนมันไว้ข้างใน

ฉันคิดถึงเธอฉันก็รู้แค่ฉันต้องอยู่กับความจริง
ชีวิตใช่จะสมใจ
ไปทุกสิ่ง
แค่เรายังเหมือนเดิม
ก็สุขมากเกินพอแล้ว(พอแล้ว)
จริงจริง

ที่เธอรับที่เธอได้รู้ที่เธอได้เห็น
มันแค่หนึ่งเปอร์เซนต์ที่มาจากใจฉัน (อา)
เพราะที่เหลือมันคือความรักที่มากกว่าเพื่อนกัน
ไม่มีวันที่จะบอกไป
ขอ (อา)
แค่เราได้คุยกันอย่างนี้ (อา)
ให้เก้าสิบเก้าส่วนความรักที่มี (อา)
ปล่อยให้ฉันกลืนมันไว้ข้างใน

แม้บางทีมีปวดร้าวบ้าง
ระหว่างทางอาจมีเสียใจ
แค่ได้คุยได้พบบวกลบแล้วฉันสุขใจ
แค่คิดถึงเธอจนไม่รู้ว่าฉันต้องทำอย่างไร
โอ๊ย

ที่เธอรับที่เธอได้รู้ที่เธอได้เห็น
มันแค่หนึ่งเปอร์เซนต์ที่มาจากใจฉัน
เพราะที่เหลือมันคือความรักที่มากกว่าเพื่อนกัน
ไม่มีวันที่จะบอกไป

ทุกความลับที่ฉันซ่อนไว้ไม่ได้บอกเธอ
บอกมันอยู่เสมอด้วยดวงตาของฉัน
แม้ว่าถ้าเธอบังเอิญได้เห็นแล้วไม่เป็นเช่นกัน
โปรดอย่าจำและอย่าใส่ใจ
ขอ
แค่เราได้คุยกันอย่างนี้
ให้เก้าสิบเก้าส่วนความรักที่มี
ปล่อยให้ฉันกลืนมันไว้ข้างใน