Δεν τελειώνει η ζωή

Ξαναγέλασαν τα χείλη
Που ‘χαν πάψει να γελούν
Ξαναμίλησαν οι φίλοι
Που ‘χαν πάψει να μιλούν

Μέσα στα στενά δρομάκια
Και στα πάρκα τα πλατιά
Ρίξαν κάτω τα φαρμάκια
Και τουσ βάλανε φωτιά

Δεν μπορεί δεν μπορεί
Να τελειώσει η ζωή
Τούτο εδώ το πρωί
Ξημερώνει γιορτή

Όνειρο μου κακό
Που σε ζούσα ωσ χτεσ
Δεν υπάρχεισ να δεισ
Μια γιορτή σαν κι αυτέσ

Ξεφυτρώνουν απ' τη στάχτη
Τα λουλούδια τησ χαράσ
Έπλεξε η αγάπη φράχτη
Στο στρατί τησ συμφοράσ