Matomena Deilina
Σαν σκιά τριγυρνώ σ'ένα σπίτι αδειανό
Πού να ζεισ πώσ περνάσ μ' αναμνήσεισ με πονάσ
Ματωμένα δειλινά στο μηδέν στο πουθενά
Σ'ένα έργο μοναξιάσ θεατή με κρατάσ
Ματωμένα δειλινά στο μηδέν στο πουθενά
Τη ζωή μου κυβερνάσ μα εσύ δε γυρνάσ
Σ'ένα χθεσ μ'ενοχέσ να'μαι αιχμάλωτόσ σου θεσ
Να'σαι εσύ ουρανόσ κι από στάχτη εγώ καπνόσ
Ματωμένα δειλινά στο μηδέν στο πουθενά
Σ'ένα έργο μοναξιάσ θεατή με κρατάσ
Ματωμένα δειλινά στο μηδέν στο πουθενά
Τη ζωή μου κυβερνάσ μα εσύ δε γυρνάσ
Σ' ένα σπίτι αδειανό με αναμνήσεισ με πονάσ
