Οι παρελάσεις

Απ' την κούνια με πουλάσ και μ' αγοράζεισ
Μ' αγκαλιάζεισ δυνατά όταν βουλιάζεισ
Σε χώρα δίχωσ όνομα μαθαίνω ότι μένω
Όμωσ πωσ να σε πιστέψω
Ουρανούσ να καταστρέψω
Και να ρίξω το φεγγάρι στα σκυλιά

Τέρμα πια οι παρελάσειστα χειροκροτήματα
Μια ζωή τον εαυτό μου ψάχνω μεσ τα θύματα
Τέρμα πια οι παρελάσεισ όχι άλλη επέτειο
Ωσ την κόλαση θα φτάσω για να βρω τον αίτιο

Μ' ένα ψέμα με πληγώνεισ κάθε τόσο
Και την άνοιξη μου λεσ να την σκοτώσω
Πατρίδα μου τα χρώματα δεν γίνεται να σβήσω
Ακόμα ονειρεύομαι γι' αυτό δεν κάνω πίσω
Πεσ μου πωσ να σε πιστέψω
Ουρανούσ να καταστρέψω
Και να ρίξω το φεγγάρι στα σκυλιά

Τέρμα πια οι παρελάσεισ τα χειροκροτήματα
Μια ζωή τον εαυτό μου ψάχνω μεσ τα θύματα
Τέρμα πια οι παρελάσεισ όχι άλλη επέτειο
Ωσ την κόλαση θα φτάσω για να βρω τον αίτιο