Βράδυ

Καλώσ το που ήρθε το άφωτο βραδάκι
Έτσι απαλό σαν χάδι να μ' αγγίξει
Και τη σκέψη μου αγάλια να τραβήξει
Στο σκοτεινό στ' ατέλειωτο δρομάκι

Εκεί που όλεσ οι χαρέσ μου καρτερούνε
Το πέρασμά μου εκείθε σιωπηλέσ
Ωραίεσ ελκυστικέσ κι άπιαστεσ λεσ
Του ονείρου τα χρυσά φτερά φορούνε

Καλώσ το που ήρθε σαν την καλοσύνη
Το κουρασμένο βλέμμα μου να σβήσει
Και την ψυχή μου ελεύθερη ν' αφήσει
Να απλωθεί πέρα ωσ πέρα στη γαλήνη