Λόντρα, Παρίσι, Νιού Γιόρκ

Όπου κι αν πάω ο νουσ μου διαρκώσ τριγυρνά
Μέσ' στα στενά τησ αθήνασ και στα καπηλειά τησ
Και κάθε βράδυ τρικλίζοντασ στα σκοτεινά
Λέει μεθυσμένη η ψυχή μου απ' τα γιασεμιά τησ

Λόντρα παρίσι νιού γιόρκ βουδαπέστη βιέννη
Μπρόσ στην αθήνα καμμιά μα καμμιά σασ δε βγαίνει
Γιατ' είναι πάντα γεμάτεσ με ρόδα οι ποδιέσ τησ
Κι άσπρεσ δαντέλεσ τυλίγουν τισ ακρογιαλιέσ τησ

Έχει ομορφιέσ χιλιάδεσ ζωγραφιέσ
Και στισ ανηφοριέσ τισ γραφικέσ τησ
Κάθε βραδιά κάτω από μια μουριά
Ο έρωσ ξενυχτά κλεφτά κλεφτά

Σε κατοικούνε θεοί ξελογιάστρα μου αθήνα
Που κατεβαίνουν στην πλάκα να πιούνε ρετσίνα
Και ζαλισμένοι το βράδυ κολώνα κολώνα
Να κοιμηθούνε πηγαίνουνε στον παρθενώνα

Α! Α! Α! Α! Α! Α! Ο υμηττόσ λέει με κέφι στην πεντέλη
Α! Α! Α! Α! Α! Α! Λέει η ρετσίνα στο βαρέλι
Α! Α! Α! Α! Α! Α! Λέν' οι γαζίεσ στο φεγγάρι οι ερωτιάρεσ
Α! Α! Α! Α! Α! Α! Λέν' οι πλακιώτικεσ κιθάρεσ

Πόσα ταξίδια δεν κάναμε εμείσ μακρινά
Μα εσύ αθήνα ποτέ μα ποτέ δεν πεθαίνεισ
Κι όπου κι αν πάμε η ψυχή μασ διαρκώσ θα γυρνά
Στισ αμμουδιέσ του φαλήρου και τησ βουλιαγμένησ

Λόντρα παρίσι νιού γιόρκ βουδαπέστη βιέννη
Μπρόσ στην αθήνα καμμιά μα καμμιά σασ δε βγαίνει
Γιατ' είναι πάντα γιομάτεσ με ρόδα οι ποδιέσ τησ
Κι άσπρεσ δαντέλεσ τυλίγουν τισ ακρογιαλιέσ τησ

Έχει ομορφιέσ χιλιάδεσ ζωγραφιέσ
Και στισ ανηφοριέσ τισ γραφικέσ τησ
Κάθε βραδιά κάτω από μια μουριά
Ο έρωσ ξενυχτά κλεφτά κλεφτά

Σε κατοικούνε θεοί ξελογιάστρα μου αθήνα
Που κατεβαίνουν στην πλάκα να πιούνε ρετσίνα
Και ζαλισμένοι το βράδυ κολώνα κολώνα
Να κοιμηθούνε πηγαίνουνε στον παρθενώνα

Α! Α! Α! Α! Α! Α! Ο υμηττόσ λέει με κέφι στην πεντέλη
Α! Α! Α! Α! Α! Α! Λέει η ρετσίνα στο βαρέλι
Α! Α! Α! Α! Α! Α! Λέν' οι γαζίεσ στο φεγγάρι οι ερωτιάρεσ
Α! Α! Α! Α! Α! Α! Λέν' οι πλακιώτικεσ κιθάρεσ