Intro takie niezrozumiałe

[Zwrotka 1]
Mam trzynaście lat, a od prawie dwóch nawijam
Mam trzynaście lat i się pisze nowa płyta
Mam trzynaście lat, mam przed sobą dużo życia
Chyba, bo jak umrę szybciej, no to trochę przypał
Dla nich to co gadam to zwykła dziecinada jest
Nie udawaj, że nie wiesz co serio dzieje się
Zobacz moje flow, zobacz jak na bicie lecę
Jak orzeł, jak Boże pragnienie
Dosyć tego gadania, to jest intro do “Dziecinada”
Bit wpada i od razu lepsza zabawa
Sam sobie postawię pałac, ale potem komuś oddam
Kto we mnie wierzy, uwierzy i w drugiego gościa
Czuję to w krwi, czuję to w kościach
Tyle agresji, na tą marną postać
Jak wierzysz we mnie to uwierz też w siеbie
Jak mówią “nie dasz rady”, to im prawdę pokaż

[Refren]
Nie zrozumiеsz mnie
Nie zrozumiesz mnie
Nie zrozumiesz mnie
Nie, nie, nie
Nie zrozumiesz mnie
Nie zrozumiesz mnie
Niezrozumiany sam łażę po tym świecie
(Nie zrozumiesz mnie…)

[Zwrotka 2]
Bez pośpiechu tworzę świat, kiedyś Cię po nim oprowadzę
A po tym jak to zrobię to pojadę sobie w moją trasę
W moim domu zobaczyć parę ostrych wrażeń
Ale tymczasem zapisuję na trackach spis moich marzeń
W mojej głowie żyję demon, czasem chciałby uciec stąd
Ale zrobi coś złego, dlatego zaciśniętą trzymam dłoń
Proszę powiedz co jest ze mną? I tak skończymy pod ziemią
Mówią żebym pod prąd nie biegnął, a sami się cofają się o krok
No ale już trudno, jest ziomo, jest soczek i tak można życia
Nie w korpo gnić, nie, nie będę tak żyć
Proszę pomóż mi (proszę pomóż mi)
Ziombel, spełniaj swe sny (spełniaj swe sny)
Lecimy, ja i Ty (let’s go)