Sajana Re

बांधते मन हळव्या गाठी
गुंतते जरी नसते हाती
कधी कसे सूर जुळती आणि
भावते मग कुठले कोणी
हरवले जग नकळत सारे
हवेहवेसे कुणीतरी वाटे
सांगना जीव झुरतो कारे
साजना रे साजना रे
साजना रे साजना रे
बांधते मन हळव्या गाठी
गुंतते जरी नसते हाती
कधी कसे सूर जुळती आणि
भावते मग कुठले कोणी
हरवले जग नकळत सारे
हवेहवेसे कुणीतरी वाटे
सांगना जीव झुरतो कारे
साजना रे साजना रे
साजना रे साजना रे

हा गंध आहे तुझा
की छंद लागे तुझा
धुंदावलेल्या स्पंदनाने
भांबावले मी कधी
समजावले मी कधी
नादावलेल्या पावलांना
ऐकुनी साद तू येशील का
साथ जन्मांची देशील का
हात हाती घेऊनि माझा
रंग स्वप्नांना देशील का
अनोळखी जग अवघे होते
उमलुनी मन हळवे गाते
सांगना जीव झुरतो कारे
साजना रे साजना रे
साजना रे साजना रे

कळले मला ना कधी
होऊन गेले तुझी
स्वप्नी तुझे मी रंग ल्याले
एकांत माझा तुझा
का सांग झाला मुका
का भावनांना पंख आले
ओ स्पर्श का रोमांचित झाले
श्वासही गंधाळून गेले
खेळ हा रात्रंदिन चाले
सारखा भासांचा करे
बहरले जरी तनमन सारे
लागली तरी हुरहूर कारे
सांगना जीव झुरतो कारे
साजना रे साजना रे
साजना रे साजना रे