Dom Zły

Stare obdrapane cztery kąty
W środku głowy stoi dom zły
Nocami zołzy uprawiają wokół niego pląsy
Nie daj im sobie wmówić
Że jesteś ten z gorszych
W kółku płoną wąsy zwinięte w ten smoking
W tamtej dłoni brzytwa
Choć ponoć to ziom był
A ci, co obcinają cię ze Skody to psy
To tylko dla dorosłych jak
Fajbusiewicz z ostrym
Łączę kropki, byleby stąd wyjść
Mieszam emocje, znowu kleję tutaj coś z czymś
W tym czarcim żebrze topię klątwy
Wynurzam zwrotki
I wciąż odwiedzam dziwne miejsca
Niczym Rick i Morty mela na wątpliwości
Wszystko, co robisz, robisz dla tych
Których nie da się zastąpić
I to nas łączy, to i morze toksyn
I może nie zabierze nas ze sobą odpływ, ziom

Czasami umysł płata figle tu
W chuj nie wiadomo co wydarzy
Się za winklem znów
W zawieszeniu, jakbym przywoływał windę w dół
Patrzę na świat przez te przyciemniane pingle
Te chore myśli w bani tańczą wciąż
Dom zły, cztery ściany wrogo patrzą
To milowy krok w przód, szczęśliwy traf
Jeśli nie zbłądziłeś w
Labiryncie ludzkich spraw
Nie mam zamiaru słuchać bredni dziś
Niejeden sprzeda cię za judaszowy srebrnik
I wierz mi, opowieści dziwnej treści
Nie wszystko da się naprawić WD-40
Pusty pokój, o ćmoku słyszę ciszę
Pozorny spokój, gdy przede mną ten kieliszek
Wokół apatia, wokół szara pustka
Kim jest ta postać
Która patrzy na mnie z lustra

Codzienny test
Własnych możliwości sprawdzian
Idziesz po kres wytrzymałości, klamka zapadła
I wiesz z marazmu bagna wyrwać się ciężko
Wbrew przyzwoitości, pcha cię ku podłości
Z zaciśniętą pięścią, tłumu mentalność stadna
Versus człowieczeństwo, wersów warta prawda
Gdzieś wewnętrzny sensor
Od bagna z dala trzyma
Człowiek planuje, a dla diabła to kpina
Często, gdy twarz wykrzywia grymas
A ty trzymasz się brzytwy
By własny los przechytrzyć już
Czy znasz historii finał
Drażni jak terpentyna
Żółć płynąca z zawistnych ust
Zbyt wiele jak na twój gust kto wrogiem
Kto przyjacielem na mapie kłamstw i bluzgów
Szczere intencje na papier po burzy mózgów
Niech służą za napęd
Jedziemy na jednym wózku