ไม่เท่าความรัก

ให้รอวันที่เธอพร้อมฉันจะไม่ขอรับความรักใคร
เธอเคยมาเหยียบดวงใจแล้วเธอก็หายไม่เคยได้ลา
รักที่เคยมีความหมาย แต่ว่าสุดท้ายไม่เคยได้มา
มันเริ่มหมดลงช้าช้า
ไม่เท่าความรักที่เคยให้ไป

แววตาคู่เดิมฟ้องเรื่องราวที่สดใส
ดูออกว่าไม่ธรรมดา
มองมาที่เดิมแต่ดูเหมือนว่าห่างไกล
เธอบอกว่าไม่มีเวลา

เลยแกล้งทำเป็นไม่รู้คอยนั่งดูความเป็นมา
ที่ทำให้ฉันเสียใจ
เจ็บเกินที่จะทนนั่งฟังเหตุผลทั้งน้ำตา
เธอบอกมาว่าเธอเสียใจ

ให้รอวันที่เธอพร้อมฉันจะไม่ขอรับความรักใคร
เธอเคยมาเหยียบดวงใจแล้วเธอก็หายไม่เคยได้ลา
รักที่เคยมีความหมาย แต่ว่าสุดท้ายไม่เคยได้มา
มันเริ่มหมดลงช้าช้า
ไม่เท่าความรักที่เคยให้ไป

ใบไม้มันก็ยังคงเปลี่ยนสี
ก็คงเป็นดั่งเราสองที่ฉันเข้าหา เธอห่างหนี
เป็นดั่งกำแพงสีขาว มีคนใจร้ายมาทาสี
เศษปีกที่โดนไฟเผาแต่ว่าแมลงไม่ตายหนี

สุดท้ายคงเกินจะทนคงเป็นดั่งฝนโปรยลงมา
เธอลืมเรื่องราวดีดีที่สองเรานี้เคยมีมา
เคยมองว่ามันดีทำไมวันนี้มีน้ำตา

ให้รอวันที่เธอพร้อมฉันจะไม่ขอรับความรักใคร
เธอเคยมาเหยียบดวงใจแล้วเธอก็หายไม่เคยได้ลา
รักที่เคยมีความหมาย แต่ว่าสุดท้ายไม่เคยได้มา
มันเริ่มหมดลงช้าช้า
ไม่เท่าความรักที่เคยให้ไป

ให้รอวันที่เธอพร้อมฉันจะไม่ขอรับความรักใคร
เธอเคยมาเหยียบดวงใจแล้วเธอก็หายไม่เคยได้ลา
รักที่เคยมีความหมาย แต่ว่าสุดท้ายไม่เคยได้มา
มันเริ่มหมดลงช้าช้า
ไม่เท่าความรักที่เคยให้ไป