ใกล้
ใกล้เกินกว่าที่จะพูดคำใดใดออกไป
มันใกล้เกินกว่าจะมองเห็นใคร
เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจ
โอ้
มันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น
อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน
อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน
เพราะเธอยังไม่เคย ได้รู้มันเป็นยังไง
และฉันไม่เคยเข้าใจ ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น (ฮู้ว)
ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง (ฮู้ว)
วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ
วันนั้นเธอยังไม่เคย
ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มันเป็นยังไง
จะหยุดตัวเองทำไม
โอ
เมื่อเราใกล้จนอยากจะหยุดหายใจ
มันใกล้จนมีแต่เธอกับฉันวันนี้เท่านั้น
อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน (ฮู้ว)
อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน
เพราะเธอยังไม่เคย ได้รู้มันเป็นยังไง
และฉันไม่เคยเข้าใจ ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น (ฮู้ว)
ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง (ฮู้ว)
วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ
วันนั้นเธอยังไม่เคย
ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มันเป็นยังไง
จะหยุดตัวเองเพื่อใคร
เพื่อใคร
หยุดตัวเองทำไม
ทางเดินมีสองทาง
เราคงต้องตัดสินใจ
เราจะไปทางไหนกันดี
จะหยุด
หรือไป
โอ้
อาจเป็นเพราะว่าเธอบังเอิญได้เจอฉัน (อู้ว)
อาจเป็นเพราะว่าเราบังเอิญอยู่ด้วยกัน
เพราะเธอยังไม่เคย ได้รู้มันเป็นยังไง
และฉันไม่เคยเข้าใจ ถ้ามันต้องอยู่อย่างนั้น (อู้ว)
ถ้าเราไม่คุยกันสักครั้ง (ฮู้ว)
วันนี้ก็คงไม่มีใครเข้าใจ
วันนั้นเธอยังไม่เคย
ฉันก็ยังไม่เคย ไม่รู้มันเป็นยังไง
จะเดินกันต่อไปไหม
โอ
เพื่อใคร
โอ้โอ
โอโฮ
หยุดตัวเองทำไม
